Johan Heldenbergh (geb. 1967), gereputeerd en geroutineerd theater-, televisie- en filmacteur, en bekend van tal van iconische rollen, is het afgelopen decennium uitgegroeid tot één van de meest internationale Vlaamse acteurs. Na “The Broken Circle Breakdown” (2016, Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film) van Felix Van Groeningen heeft hij ruim twintig films gemaakt, waaronder welgeteld drie Vlaamse producties: “Belgica” (2016), “Mijn vader is een saucisse” (2021) en “Cool Abdoul” (2021). Dat maakt meteen duidelijk hoe gegeerd hij wel is in het buitenland; hij staat er hoog aangeschreven omdat hij zich steeds laat onderscheiden bij het spelen van uiteenlopende hoofd- en bijrollen.

Zijn passie en gedrevenheid voor zijn vak zijn kenmerkend voor hem en lopen als een rode draad doorheen al zijn vertolkingen. Als je met hem praat, zit er tegenover een zeer enthousiast artiest die met enorm veel kennis van zaken ronduit praat over zijn werk en hoe hij zich focust tot op de kleinste details. ‘Zelfs je vingers en je tenen spelen mee,’ zei hij in ons vorig gesprek in 2018.

Hij heeft dan ook werkelijk oog voor àlles en het maakt voor hem geen verschil uit of hij op de set oog in oog staat met een wereldster als Jessica Chastain (“The Zookeeper’s Wife,” 2017) of met jonge non-professionals werkt, zoals in één van zijn nieuwste films, “Les pires” (2022), van het Franse regisseursduo Romane Guéret en Lise Akoka. Hierin speelt hij Gabriel, een regisseur die een film wil maken in Boulogne-Sur-Mer in het noorden van Frankrijk. Tijdens de casting worden vier jongeren gevonden die in de film kunnen meespelen, maar in de wijk waar de film zal worden gedraaid, vraagt iedereen zich af, ‘Waarom zijn enkel de ergsten uitgekozen?’ Wat meteen een verwijzing is naar de titel van de film, “Les pires,” die als Engelstalige titel meekreeg “The Worst Ones.”

De film heeft dit jaar niet onopgemerkt zijn intrede gemaakt. Hij werd gelauwerd tijdens het Filmfestival van Cannes (en won de Grand Prix in de sectie Un Certain Regard); verder ook in Frankrijk tijdens het Filmfestival van Cosne-Cours-sur-Loire (beste debuutfilm, mannelijke hoofdrol van Johan Heldenbergh, vrouwelijke hoofdrol van Mallory Wanecque), het Festival du Film Francophone d’Angoulême (Valois de Diamant voor beste debuutfilm), het Filmfestival Fifigrot de Toulouse (Prix du Public en Prix des Étudiants), het Festival de Cinéma de Saint-Paul Trois-Châteaux (Grand Prix), en in het buitenland tijdens het Rome Film Fest (beste vrouwelijke hoofdrol voor Mallory Wanecque) en The American French Film Festival in Los Angeles (beste debuutfilm).

Reden te meer om na al die lofbetuigingen tijdens het Festival International du Film Francophone de Namur in oktober jl. met Johan Heldenbergh aan tafel te zitten en te praten over “Les pires” en zijn werk als acteur. “Les pires” loopt vanaf 7 december in de Belgische bioscopen. Verdeler: Athena Films.

Kun je uitleggen waarom het personage van Gabriel je zo heeft aangesproken?

Er waren zoveel redenen. Eens om de tien jaar lees je een scenario waar je meteen zotverliefd op bent, en bij dit scenario dacht ik na vijf bladzijden over Gabriel, ‘Dat ben ik.’ Ik herkende mij niet enkel in Gabriel, maar ook in de personages van Ryan [rol voor Timéo Mahaut] en Jessy [gespeeld door Loïc Pech]. Bij het lezen van het scenario heb ik twee keer moeten wenen, gewoon ook door mijn eigen jeugd en dingen die ik heb meegemaakt. Tussen mijn elf en drieëntwintig bijvoorbeeld heb ik niet gehuild, en in de film gaat het er ook over dat Ryan niet huilt. Dat heeft mij ongelooflijk geraakt. Hoe weten die scenaristen dat zoiets bestaat, dat het een probleem is omdat je dan alles bijhoudt? Ik vind het scenario, zoals ik het kreeg toegestuurd, één van de beste scenario’s die ik ooit heb gelezen. Los van “De helaasheid der dingen” [2009] en “The Broken Circle Breakdown” [2012] natuurlijk, want bij de eerste film had ik het boek al gelezen, en bij “The Broken Circle” had ik zelf het toneelstuk geschreven, en dan lees je het op een andere manier. Maar hier was het een coup de foudre zoals men zegt, een project de coeur.

Had je een bepaalde aanpak om Gabriel te portretteren?

Ze hebben mij gevraagd voor het personage van Gabriel; dan ga ik hem spelen hoe ik hem zie, en we hebben erover gepraat. Gabriel is onschuldig en naïef, en er zijn twee dingen die hij wil doen. Ten eerste, hij wil zijn film maken. Gaat hij dan die jongeren af en toe manipuleren om de film zo goed mogelijk te maken? Ja. Alleen is de vraag, doet hij dat ten koste van die jongeren, of niet? In zijn ogen absoluut niet. Het tweede is wat het publiek dan van Gabriel zou denken, en daar is hij volledig onschuldig aan. Op het moment dat hij bijvoorbeeld vraagt aan Lily [gespeeld door Mallory Wanecque], een meisje van vijftien jaar, ‘Gaan we samen iets drinken?’ Dan kan het publiek denken, ‘Oei, kan dat wel? Wat gebeurt daar?’ Ik weet dat die ambiguïteit daar is, want ook de anderen in de film stellen zich vragen, ‘Hoe zit dat daar met die man?’ Maar Gabriel is compleet onschuldig, hij dénkt daar zelfs niet aan. Hij wil haar alleen maar helpen, en wanneer ze dan samen iets gaan drinken, gaat het over haar welzijn. Hij heeft een groot hart voor de acteurs die zijn personages spelen, en hij wil zijn film maken, zo goed mogelijk en zonder iemand pijn te doen. Hij roept wel eens, hij is wel eens kwaad, maar ja, dat gebeurt hé. De ouders van die kinderen zijn ook af en toe kwaad. Maar door hem onschuldig te spelen, vergroot ik de ambiguïteit, dat weet ik. Wat het publiek dan denkt, wordt uitvergroot.

In welke mate maakt het voor jou een verschil wanneer je werkt met jonge non-professionals zoals in “Les pires,” versus acteren met sterren als Jessica Chastain of Hilary Swank?

Een deel van mij voelt zich beter met die jonge amateurs, want bij hen ben ik niet zo zenuwachtig. Bij Jessica was ik heel de tijd poepzenuwachtig om toch maar niet door de mand te vallen. Ik vond het werken met die jongeren dus enorm boeiend, want die hebben een zekere vrijheid; ze trekken zich veel minder aan van wat ‘hoort er in deze maatschappij.’ Kinderen hebben die vrijheid nog, en dat proberen professionele en volwassen acteurs de hele tijd terug te vinden: dat plezier van het spel. Ik heb dat gemerkt aan die kinderen; je moet hen er wel op wijzen dat ze hard moeten werken om dat plezier te vinden. Ze moeten hun tekst voor driehonderd procent van buiten kennen en ze moeten op hun kamer gedroomd hebben van, ‘Ah, ik ga dat op die manier zeggen, want volgens mij zegt mijn personage dat zo.’ En als de regisseur dan toch iets anders vraagt, dan hebben ze dat tenminste in hun rugzak zitten. Zo wordt het fantastisch om met hen te werken, want ze verrassen je de hele tijd. Ik heb al vaak met kinderen gewerkt die heel braaf doen wat de regisseur hen vraagt, en dat werkt niet; dan is het leeg. Je ziet dat ook op het scherm. Herinner je je nog Nell Cattrysse, het meisje dat in “The Broken Circle Breakdown” de rol van Maybelle speelde? We hebben daar toen heel veel mee gerepeteerd en we hebben ons goed geamuseerd. Zij ging bij Veerle Baetens thuis slapen, en na een tijdje had ze het gevoel van, ‘Dat zijn mijn filmmama en filmpapa, en wij gaan ons amuseren.’ En zij spéélde echt, dat was fantastisch om te zien. Bij de kinderen in “Les pires” was dat net hetzelfde.

Je speelt je personage van Gabriel heel geïnspireerd; als je dat linkt met “Schellebelle 1919,” waar we dan nog op wachten voordat je zelf een film gaat regisseren?

Er zijn plannen in die richting, al jaren. Ik heb een hoop ideeën, maar het juiste moment moet zich aandienen. Op dit moment ben ik met iets bezig dat redelijk concreet is. Maar ik kan er nog niets over vertellen.

Want regisseren lijkt wel in je DNA te zitten.

‘Als je goesting hebt, heb je er talent voor,’ zegt men wel eens. Of ik talent heb, dat weet ik niet, maar ik heb er in alle geval veel goesting in. Ik kom nu stilaan op een punt dat ik denk, ‘Misschien zou ik het ook wel kunnen.’ Een goed verhaal bedenken, dat kan ik wel als alles goed zit. Dat als acteur op een juiste manier vertellen, kan ik ook. Ik heb nog nooit een camera op de juiste plaats moeten zetten, maar als je je op de set laat omringen door de juiste mensen die duidelijke keuzes maken, dan ben je ook op de goede weg. Het boek van Sidney Lumet [“Making Movies,” 1985] is op dat vlak trouwens een aanrader; ik heb dat jaren geleden gelezen, en hij heeft een heel hoofdstuk geschreven over waar je de camera zet. Dat was heel boeiend.

Voor “Les pires” was je in Cannes. Hoe werd de film daar onthaald?

Supergoed. In Cannes kunnen de reacties soms heel brutaal zijn; als het niet goed is, zal je het meteen merken. Maar ze vinden het ook al vlug heel goed; staande ovaties van zeven of acht minuten zijn niet zeldzaam in Cannes. Omdat Cannes het belangrijkste filmfestival ter wereld is, zijn de films die daar worden vertoond over het algemeen van een zeer hoog niveau. Met “Les pires” voelde ik echt een ongelooflijke verwondering; de mensen hadden het niet verwacht en waren volledig gepakt door de film. En voilà, we hebben uiteindelijk Un Certain Regard gewonnen, en de reacties waren supergoed. Eerlijk gezegd had ik dat ook verwacht, al van toen ik het scenario aan het lezen was. Ik wist, als ze mij kiezen als acteur—want ik heb auditie gedaan en zo—dan ga ik volgend jaar naar Cannes. Dit kon je perfect lezen; ik had de kortfilm van de regisseurs gezien [“Chasse royale,” 2016], die ik fantastisch vond, en dan met dat scenario, dacht ik, ‘Als die twee die de kortfilm hadden gemaakt dat scenario gaan verfilmen, dan gaan we naar Cannes.’ Het was de tweede keer in mijn leven dat ik daar ben geweest [na “De helaasheid der dingen”], en dat was heel tof. De reacties waren enorm goed en terecht, want de film verdient dat ook. “Les pires” heeft een enorme menselijkheid; als je meegaat met die personages, dan is hij zeer ontroerend.

Jij maakt al jaren films en hebt dus een lange staat van dienst. Hoe was het om te werken met Lise Akoka en Romane Guéret, een beginnend regisseursduo?

Ik heb zelden op een set gewerkt waar de regisseurs zo goed wisten wat ze wilden. Alles was goed gestructureerd, en er was ook heel veel vrijheid om te spelen. De film is intelligent gemaakt en zit heel goed in elkaar. Ik zou over “Les pires” wel een uur kunnen praten. De film heeft te maken met een ware liefde voor het onderwerp. Lise Akoka en Romane Guéret zijn van oorsprong geen regisseurs; ze hebben allebei kindercasting gedaan en kinderen op sets begeleid. Van daaruit hadden ze besloten om samen een kortfilm te maken en die was zó goed dat ze er nu ook een langspeelfilm van hebben gemaakt. Maar ik heb met al mijn kennis en ervaring [lacht] niets kunnen zeggen dat zij niet wisten. Als ik zei, ‘Maar je beseft toch dat de film ook dit of dat vertelt?’ ‘Jaja, we weten het.’

Je had het daarnet over het scenario. Bij het zien van de film zou je denken dat er in je scènes en je interactie met de jongeren heel wat ruimte was voor improvisatie. Was dat ook zo?

Neen. Ik kan je het scenario tonen, alles stond van A tot Z op papier. Dat is het geniale; de manier hoe zij werkten met die kinderen… Ze droegen oortjes zodat de regisseurs constant konden zeggen, ‘Doe het nog eens, maar zoals we hadden afgesproken.’ Maar we hebben heel veel gerepeteerd met die jongeren, en Lise en Romane hebben ook heel hard gewerkt. Ze wilden de film zien zoals zij hem hadden bedacht bij het schrijven van het scenario. Soms werd wel iets toegevoegd als één van de jongeren ineens iets deed dat goed gevonden was, maar dat kwam er dan meestal tijdens de repetities al bij. Voor de rest volgt de film het scenario. Dat was heel goed uitgedacht en gestructureerd.

Houd je bij de opnamen ook rekening met de manier hoe je in beeld komt? Bijvoorbeeld in close-up of bij een wide shot, maakt dat voor jou een verschil?

Ik vraag wel geregeld aan de cameraman hoe ik beeld kom. Als ik dat weet, verandert er wel iets in mijn manier van spelen, in die zin dat ik iets lichamelijker zal spelen als ik helemaal in beeld ben. Ik ben er mee bezig, maar niet dat er veel verandert, want de basis blijft uiteindelijk dezelfde.

Het gaat allemaal erg snel nu, want naast “Les pires” komt met “Couleurs de l’incendie” nog een andere film van je in de zalen.

Ja, maar daar speel ik een kleine rol in, een eerstegraads Gestapo-officier. Toen al mijn werk van 2020 was geannuleerd, belden ze me voor zes draaidagen in een grote Franse film met veel sterren zoals Benoît Poelvoorde, Léa Drucker en Fanny Ardant. Het was ook een zeer goed geschreven scenario en ik voelde echt dat die film in Frankrijk heel goed zou lopen. Over hetgeen ik moest doen, had ik wel enkele ideeën. Maar regisseur Clovis Cornillac zei echter, ‘Neenee, ik wil een Gestapo-officier zoals ze in Frankrijk denken dat een Gestapo-officier zich gedraagt.’ Ik had heel hard gewerkt aan mijn accent om zo goed mogelijk Frans te spreken met een Duitse tongval—de woordenschat van mijn personage was ook heel goed—maar ze zeiden, ‘Nee, het is té goed.’ Ik moest gewoon Frans met een Duits accent spreken zoals in “La grande vadrouille” [1966]. Maar ik heb me daar goed geamuseerd en ik denk dat het een leuke film is.

“The Broken Circle Breakdown” werd tien jaar geleden gedraaid. Is er nadien nooit overwogen om jou in een film opnieuw te koppelen aan Veerle Baetens?

In Amerika doen ze dat wel eens, vooral bij komedies, dat men acteurs terug samenbrengt omdat het dan als koppel werkt. Maar Veerle en ik als spelers, wij wérken. Ik bedoel, hoe Veerle speelt en hoe ik speel, wij moesten mekaar niks duidelijk maken. Wij luisterden en keken naar mekaar; Veerle zal waarschijnlijk nooit gedacht hebben, ‘Hoe speelt die nu?’ En ik heb ook nooit gedacht, ‘Waar is zij nu mee bezig?’ Nee, dat was altijd heel duidelijk, wij hadden dezelfde touch. Maar ik zou het als regisseur niet doen om Veerle en mij opnieuw in eenzelfde film te laten spelen, toch zeker niet in een ernstige film. Misschien in een komedie, maar ik weet niet of Veerle dat gaat doen, en ik word niet zo vlug gevraagd voor een komedie—hoewel “Mijn vader is een saucisse” [2021] wel een komedie is. Maar bon, we zullen wel zien. Ik denk dat het niet gemakkelijk is om ons nog eens samen te zetten, hoewel ik het heel interessant zou vinden.

“The Broken Circle Breakdown” (2012, trailer)

Ik vroeg me toen ook af waarom je “The Broken Circle Breakdown” niet zelf had geregisseerd. Je kende het verhaal beter dan wie ook nadat je het toneelstuk [2009] mee had geschreven. Of stond je er misschien te dicht bij?

Voilà, ik kende het te goed. Toen ik samen met Mieke [Dobbels] het toneelstuk aan het schrijven was, dacht ik, ‘Hier zitten wel vijfentwintig films in.’ Vijfentwintig regisseurs kunnen hier een film van maken, maar er zit maar één goede in. Ik wist bijna dat iemand ons ging zeggen, ‘We willen dat graag verfilmen.’ En als de vraag niet kwam, dan zou ik het zelf gedaan hebben. Maar toen vroeg Felix [Van Groeningen] het, en voor die man heb ik het gróótste respect. Hij zei, ‘Wil je niet samen met mij het toneelstuk bewerken?’ Ik dacht toen, ‘Gast, ik ben véél meer geïnteresseerd in hetgeen jij ervan gaat maken dat wat ik eraan kan toevoegen.’ Ik zat te vast aan de dramaturgie van de voorstelling, ik voelde me niet meer vrij genoeg. Ik zou heel de tijd denken, ‘Die scène is daar omdat in de voorstelling zus en zo was, en dat heeft repercussies.’ Felix heeft er een véél betere film van gemaakt dan hetgeen ik ooit kon doen. Wanneer ik in opdracht werk en ze vragen, ‘Schrijf daarvoor eens een tekst,’ dan ben ik beter dan wanneer ik met mijn eigen fascinaties en eigen ideeën afkom. Daar heb ik het veel moeilijker mee. Ik heb die afstand nodig.

Je werkt veel meer in het buitenland dan in België. Dan volgt de logische vraag: zijn er plannen om in Amerika te gaan werken?

Neenee. Weet je, “The Zookeeper’s Wife” [2017] is er gekomen omdat Jessica Chastain toevallig een grote fan was van “The Broken Circle Breakdown” en tegelijkertijd was er een producer die haar vroeg, ‘We kunnen geen dure Amerikaanse acteur betalen voor de rol van je man. Zijn er misschien Europese acteurs waar je aan denkt?’ Ze had maanden voordien “The Broken Circle Breakdown” gezien, en zo is dat gegaan. Ik moest zelfs geen auditie doen. Ik had gewoon chance. Maar ik wil ook zeker niet maanden in Amerika gaan zitten. Ik heb hier een gezin en mijn kinderen zijn hier. Toen ik in L.A. was voor de première van “The Zookeeper’s Wife,” zei Jessica, ‘Je moet eens met mijn agente praten. Wie weet, misschien kan ze je helpen.’ Ik zei, ‘Ja, Jessica, maar ik heb niet veel goesting.’ Enfin, toch doen, hé. Ik kwam daar binnen en ik zei meteen, ‘I’m sorry, but Jessica forced me to see you.’ En zij zei, ‘Ja, Jessica heeft mij ook gedwongen om je te spreken.’ [Lacht.] Ik zei ook, ‘Eerlijk gezegd, mijn leven is goed.’ ‘Ik ben blij dat je dat zegt, want er wonen hier in Los Angeles tweehonderdduizend werkloze acteurs, dus we zitten niet te wachten op een Belgische acteur van vijftig jaar oud. Geraak je er op een andere manier, goed dan! Maar kom hier alstublieft niet wonen.’ Want dat is wat je dan zou moeten doen, en ik wil helemaal niet ginder gaan wonen. Ik wil in Gent blijven; daar woon ik, daar wonen mijn kinderen en iedereen die ik graag zie. Ik wil niet een paar maanden op een jaar in Amerika zijn om daar op een hotelkamer met mijn vingers te zitten draaien. Neenee, dat interesseert mij niet. Maar als er een goeie vraag zou komen, dan zal ik heel zeker luisteren. Ze hebben me al gevraagd om een auditie te doen, maar toen zei ik, ‘Wel nee, ik kan dan niet.’ Terwijl ik vrij was, maar dat waren opnamen van vier maanden. Ik zie dat echt niet zitten om vier maanden lang zo ver weg te zijn.

Heb je bij al de films die je tot dusver hebt gemaakt een beeld of een zin die je altijd is bijgebleven en waar je erg trots op bent?

Zeker “Schellebelle 1919,” heel dat project, daar ben ik ongelooflijk fier op. [Denkt na.] Op een geven moment tijdens “The Broken Circle Breakdown” zei Felix me, ‘Ik mis precies iets. Ik heb dingen moeten schrappen tijdens de productie omdat we niet genoeg geld hebben. Ik mis iets waar de schoonheid van de liefde tussen vader en dochter, en moeder en dochter, duidelijk wordt. Morgen gaan we in het ziekenhuis draaien. Ik zou graag hebben dat je een scène bedenkt, we gaan er een extra scène aan toevoegen. Ik zou willen dat je iets schrijft. Je hebt me eens verteld over de planeten, de zon, de maan en het licht, en dat sterren misschien al uitgestorven zijn op het moment dat je ze ziet.’ Toen heb ik een kleine scène geschreven die heel kort in de film zit, wanneer ik met sterretjes op het glazen dak uitleg dat die eigenlijk al dood zijn. Je praat dan over de dood en het kindje begrijpt die dingen; als je dat in de film als papa en als mama kunt spelen—hoe vreselijk erg dat ook allemaal is—ja, daar ben ik fier op. Het lijkt een scèneke van niets in de film, maar gevoelsmatig is het megabelangrijk. Ik ben heel fier op Felix, want hij voelde dat er iets ontbrak, en ik ben fier dat ik dat voor de dag erna heb geschreven. We hebben het opgenomen en het is een heel mooie scène geworden.

Weet je dan meteen dat alles erin zit, dat het volledig klopt? Ga je na de opname op de monitor kijken om het resultaat te zien?

Dat doe ik normaal niet. Soms moet je dat van een regisseur, maar dan denk ik, ‘Moet dat echt?’ Want ik doe dat liever niet; ik word daar heel onzeker van. Ik begin dan te kijken naar dingen die niet belangrijk zijn, onnozele dingen als is mijnen tic nerveux zichtbaar, of ben ik niet te dik voor deze rol, en voor ik het weet zit ik helemaal vast in zo’n denkpatroon. Voor mij is het beter als ik niet op de monitor ga kijken en me met de inhoud kan bezighouden.

Kunnen we film ook even vanuit een andere invalshoek bekijken? Hoe sta je tegenover film als entertainment? Kan je een film noemen waarvan je zegt, ‘Dat is voor mij absoluut topentertainment’?

Ik zou er vijfhonderd kunnen noemen. Ik ben een enorme fan van cinema. Wat andere mensen serieuze films noemen, zoals cinema d’auteur bijvoorbeeld, is voor mij ook entertainment. Een goei verhaal horen, is entertainment. Dus sowieso alle films met Gene Kelly en Fred Astaire, alle westerns van John Ford, alle Howard Hawks films, bijna alles met Julia Roberts—ik ben een enorme fan van “Pretty Woman” [1990] en van “Notting Hill” [1999], die films ken ik van buiten. Wanneer die op TV worden vertoond en ik ben aan het zappen, dan blijf ik kijken. Voor mij maakt het niet zoveel uit waarover een film gaat, een film moet entertainen, en goeie cinema d’auteur doet dat ook. Films als “Les petits mouchoirs” [2010] en het vervolg “Nous finirons ensemble” [2019], of “La grande vadrouille”—de Funès en Bourvil, da’s fantastisch om naar te kijken. Of John Wayne; politiek is hij zó fout, maar daar ben ik niet mee bezig als ik naar één van zijn films kijk, of naar de manier hoe hij praat en loopt!

Festival International du Film Francophone de Namur,
4 oktober 2022

“Les pires” (2022, trailer)

FILMS

ANTONIA (1995) DIR – SCR Marleen Gorris PROD Gerard Cornelisse, Hans de Weers, Hans de Wolf CAM Willy Stassen ED Wim Louwrier, Michiel Reichwein MUS Ilona Sekacz CAST Willeke van Ammelrooy, Els Dottermans, Dora van der Groen, Jan Decleir, Veerle van Overloop, Esther Vriesendorp, Filip Peeters, Johan Heldenbergh (Tom)

ANY WAY THE WIND BLOWS (2003) DIR – SCR – MUS Tom Barman PROD Alex Stockman, Kat Camerlynck CAM Renaat Lambeets ED Els Voorpoels CAST Frank Vercruyssen, Diane De Belder, Eric Kloeck, Natali Broods, Matthias Schoenaerts, Dirk Roothooft, Jonas Boel, Sam Louwyck, Frank Focketyn, Jan Van Looveren, Johan Heldenbergh (Schoesetters), Guido Hendrickx, Ben Segers

STEVE + SKY (2004) DIR – SCR Felix Van Groeningen PROD – CAM Dirk Impens ED Nico Leunen MUS Soulwax, Dewaele Brothers CAST Titus De Voogdt, Delfine Bafort, Johan Heldenbergh (Jean-Claude), Romy Bollion, Wine Dierickx, Vanessa Van Durme, Sylvie Buytaert

FIRMIN (2007) DIR Dominique Deruddere PROD Dominique Deruddere, Chris van den Durpel SCR Dominique Deruddere (verhaal van Frank Van Laecke) CAM Danny Elsen ED Philippe Ravoet MUS Raymond van het Groenewoud CAST Chris van den Durpel, Jan Decleir, Josse De Pauw, Peter Van den Begin, Ben Segers, Marc Van Eeghem, Frank Focketeyn, Bruno Vanden Broecke, Titus De Voodgt, Johan Heldenbergh (Bush)

BEN X (2007) DIR Nic Balthazar PROD Peter Bouckaert, Erwin Provoost, Michiel De Rooij, Sabine Veenendael, Burny Bos SCR Nic Balthazar (ook boek “Niets is alles wat hij zei” [2002] en toneelstuk “Niets” [2003]) CAM Lou Berghmans ED Philippe Ravoet MUS Praga Kahn CAST Greg Timmermans, Marijke Pinoy, Cesar De Schutter, Gilles De Schryver, Bavo Smets, Katrien Pierlet, Rebecca Lenaerts, Dirk Van Dijck, Wim De Vilder, Wim Vandekeybus, Johan Heldenbergh (Leraar)

AANRIJDING IN MOSCOU (2008) DIR Christophe Van Rompaey PROD Jean-Claude Van Rijckeghem SCR Jean-Claude Van Rijckeghem, Pat van Beirs CAM Ruben Impens ED Alain Dessauvage MUS Tuur Florizoone CAST Barbara Sarafian, Jurgen Delnaet, Johan Heldenbergh (Werner), Anemone Valcke, Sofia Ferri, Julian Borsani, Bob De Moor

DE HELAASHEID DER DINGEN (2009) DIR Felix Van Groeningen PROD Dirk Impens SCR Felix Van Groeningen, Christophe Dirickx (boek “De helaasheid der dingen” [2006] van Dimitri Verhulst) CAM Ruben Impens MUS Jef Neve ED Nico Leunen CAST Valentijn Dhaenens, Kenneth Vanbaeden, Koen De Graeve, Wouter Hendrickx, Johan Heldenbergh (Breejen), Bert Haelvoet, Gilda De Bal, Natali Broods, Pauline Grossen, Charlotte Vandermeersch, Steven Van Herreweghe, Tom Audenaert

TURQUAZE (2010) DIR – SCR Kabir Balci PROD Dirk Impens, Gülin Üstün CAM Ruben Impens ED Nico Leunen MUS Bert Ostyn CAST Burak Balci, Charlotte Vandermeersch, Nihat Altinkaya, Tilbe Saran, Sinan Vanden Eynde, Pasqual Pronesti, Katelijne Verbeke, Tine Embrechts, Gilles De Schryver, Maaike Cafmeyer, Johan Heldenbergh (Koenraad De Schepper)

HASTA LA VISTA (2011) DIR Geoffrey Enthoven PROD Mariano Vanhoof SCR Pierre De Clercq (verhaal van Mariano Vanhoof; naar een idee van Asta Philpot) CAM Gerd Schelfhout ED Philippe Ravoet MUS Meuris Papermouth CAST Gilles De Schryver, Robrecht Vanden Thoren, Tom Audenaert, Isabelle de Hertogh, Karlijn Sileghem, Johan Heldenbergh (Maarten), Marilou Mermans, Tuur De Weert, Veerle Baetens

THE BROKEN CIRCLE BREAKDOWN (2012) DIR Felix Van Groeningen PROD Dirk Impens SCR (adaptatie van Carl Joos, Felix Van Groeningen, Charlotte Vandermeersch; toneelstuk “The Broken Circle Breakdown Featuring the Cover-Ups of Alabama” [2009] van Johan Heldenbergh, Mieke Dobbels) CAM Ruben Impens ED Nico Leunen MUS Bjorn Eriksson CAST Veerle Baetens, Johan Heldenbergh (Didier Bontinck), Nell Cattrysse, Geert Van Rampelberg, Nils De Caster, Bert Huysentruyt, Jan Bijvoet, Ruth Beeckmans

LA RÉSISTANCE DE L’AIR (2015) DIR Fred Grivois PROD Charles-Marie Anthonioz, Nicolas Lhermitte, Mourad Belkeddar, Sidonie Dumas, Jean Duhamel SCR Thomas Bidegain, Noé Debré CAM Glynn Speeckaert ED Géraldine Mangenot MUS Sacha Galperine, Evgueni Galperine CAST Reda Kateb, Ludivine Sagnier, Tchéky Karyo, Pascal Demolon, Johan Heldenbergh (Ranaud), Blanche Hemada Costoso, Thomas Bidegain

LE TOUT NOUVEAU TESTAMENT (2015) DIR Jaco Van Dormael PROD Jaco Van Dormael, Daniel Marquet, Olivier Rausin SCR Jaco Van Dormael, Thomas Gunzig CAM Christophe Beaucarne ED Hervé de Luze MUS An Pierlé CAST Benoît Poelvoorde, Catherine Deneuve, François Damiens, Yolande Moerau, Pili Groyne, Laura Verlinden, Serge Larivière, Johan Heldenbergh (The Priest), Johan Leysen, Dominique Abel, Pascal Duquenne, Jaco Van Dormael

BELGICA (2016) DIR Felix Van Groeningen PROD Dirk Impens SCR Felix Van Groeningen, Arne Sierens CAM Ruben Impens ED Nico Leunen MUS Soulwax CAST Stef Aerts, Tom Vermeir, Stefaan De Winter, Dominique Van Malder, Ben Benaouisse, Boris Van Severen, Charlotte Vandermeersch, Sam Louwyck, Johan Heldenbergh (Bruno Schollaert), Titus De Voogdt

LE CONFESSIONI (2016) DIR Roberto Andò PROD Angelo Barbagallo SCR Roberto Andò, Angelo Pasquini CAM Maurizio Calvesi ED Clelio Benevento MUS Nicola Piovani CAST Toni Servillo, Connie Nielsen, Pierfrancesco Favino, Marie-Josée Crozé, Moritz Bleibtreu, Lambert Wilson, Daniel Auteuil, Johan Heldenbergh (Michael Wintzl), Lisa Eichhorn

THE ZOOKEEPER’S WIFE (2017) DIR Niki Caro PROD Kim Zubick SCR Angela Workman (boek “The Zookeeper’s Wife” [1968] van Diane Ackerman) CAM Andrij Parekh ED David Coulson MUS Harry Gregson-Williams CAST Jessica Chastain, Johan Heldenbergh (Jan Zabinski), Daniel Brühl, Timothy Radford, Efrat Dor, Iddo Goldberg, Shira Haas, Michael McElhatton

55 STEPS, a.k.a. ELEANOR & COLETTE (2017) DIR Bille August PROD Lesley Bruce-Neary, Anita Elsani, Sara Risher, Laurie Shearing SCR Mark Bruce Rosin CAM Filip Zumbrunn ED Hansjörg Weissbrich MUS Annette Focks CAST Hilary Swank, Helena Bonham Carter, Cynthia Hoppenfeld, Johan Heldenbergh (Robert), Jeffrey Tambor, Michael Culkin, Jonathan Kerrigan, Tim Pletser, Vincent Riotta

KLEINE IJSTIJD (2017) DIR Paula van der Oest PROD Sabine Brian, Kaja Wolffers, Alain De Levita SCR Paula van der Oest, Rifka Lodeizen CAM Guido van Gennep ED Eline Bakker CAST Ariane Schlutzer, Hannah Hoekstra, Johan Heldenbergh (Alex), Monic Hendrickx, Anniek Pheifer, Cees Geel, Thijs Boermans

GASPARD VA AU MARIAGE (2018) DIR Anthony Corbier PROD Nicolas Blanc SCR Anthony Corbier, Julie Peyr, Nathalie Najem CAM Nicolas Gaurin ED Christel Dewynter MUS Thylacine CAST Félix Moati, Laetitia Dosch, Christa Théret, Marina Foïs, Johan Heldenbergh (Max), Guillaume Gouix, Élodie Bouchez, Noémie Alazard-Vachet

LARGUÉES (2018) DIR Eloïse Lang PROD Stéphanie Carreras, Philippe Pujo SCR Eloïse Lang (scenario ALL INCLUSIVE [2017] van Mette Heeno, Daniel Karlsson) CAM Antoine Monod ED Valérie Deseine, Thibault Blanchet MUS Fred Avril CAST Miou-Miou, Camille Cottin, Camille Chamoux, Johan Heldenbergh (Thierry), Thomas Scimeca, Olivia Côte, Youssef Hajdi

CARNIVORES (2018) DIR Jérémie Renier, Yannick Renier PROD Hugo Sélignac, Vincent Mazel SCR Jérémie Renier, Yannick Renier, Bulle Decarpentries, Agnès de Sacy CAM Georges Lechaptois CAST Leïla Bekhti, Zita Hanrot, Bastien Bouillon, Johan Heldenbergh (Paul Brozek), Hiam Abbass, Octave Bossuet, Christophe Sermet

THE HUMMINGBIRD PROJECT (2018) DIR – SCR Kim Nguyen PROD Pierre Even CAM Nicolas Bolduc ED Nicolas Chaudeurge, Arthur Tarnowski CAST Jesse Eisenberg, Alexander Skarsgård, Salma Hayek, Michael Mando, Johan Heldenbergh (Amish Elder), Ayisha Issa, Mark Slacke, Sarah Goldberg

QU’UN SANG IMPUR… (2019) DIR – SCR Abdel Raouf Dafri PROD Marc Missonnier CAM Michel Amathieu MUS Éric Neveux CAST Johan Heldenbergh, Linh Dan Pham, Salim Kechiouche, Lyna Khoudri, Olivier Gourmet, Hassam Ghancy, Steve Tientcheu

PORCELAIN (2019) DIR Jenneke Boeijink PROD Sander Verdonk SCR Jenneke Boeijink, Thibaud Delpeut CAM Jeroen de Bruin CAST Tom Vermeir, Laura de Boer, Neathan van der Gronden, Teresa Saponangelo, Mattijn Hartemink, Peggy Vrijens, Johan Heldenbergh, Gene Bervoets, Flor Decleir

QUO VADIS, AIDA? (2020) DIR Jasmila Zbanic PROD Jasmila Zbanic, Damir Ibrahimovich SCR Jasmila Zbanic (boek “Under the UN Flag” [2007] van Hasan Nuhanovic) CAM Christine A. Maier ED Jaroslaw Kaminski MUS Antoni Lazarkiewicz CAST Jasna Djuricic, Izudin Bajrovic, Boris Ler, Dino Bajrovic, Johan Heldenbergh (Kolonel Karremans), Raymond Thiry, Boris Isakovic

MIJN VADER IS EEN SAUCISSE (2021) DIR Anouk Fortunier PROD Dries Phlypo SCR Jean-Claude Van Rijckeghem (novelle “Mon père est une saucisse” [2013] van Agnès de Lestrade) CAM Melle van Essen ED Gert Van Berckelaer, Joppe Van den Brande MUS Harry De Wit CAST Johan Heldenbergh (Paul Schutijzer), Savannah Vandendriessche, Hilde De Baerdemaeker, Jade De Ridder, Ferre Vuye, Camilia Blereau, Serge-Henri Valcke, Chokri Ben Chikha, Frank Focketyn

SISYPHUS AT WORK (2021) DIR – SCR Ramón Gieling PROD Janneke Doolaard, Sylvia Baan CAM Goert Giltay CAST Johan Heldenbergh (Talma), Thekla Reuten, Hannah Hoekstra, Valentijn Dhaenens, Bart Slegers, Cécilia Vos, Luke Vrinds

COOL ABDOUL (2021) DIR Jonas Baeckland PROD Peter De Maegd, Tom Hameeuw, Lize Lefaible SCR Jonas Baeckland, Wouter Van Haver, Fikry El Azzouzi CAM Martijn van Broekhuizen ED Nico Leunen, Fatih Tura CAST Nabil Mallat, Anemone Valcke, Johan Heldenbergh (Ron), Dimitri ‘Vegas’ Thivaios, Sebastien Dewaele, Rob Van Impe, Issaka Sawadogo, Antje de Boeck, Jan Hammenecker

COULEURS DE L’INCENDIE (2022) DIR Clovis Cornillac PROD Sidonie Dumas SCR Pierre Lemaitre (ook boek “Couleurs de l’incendie” [2018]) CAM Thierry Pouget ED Reynald Bertrand MUS Guillaume Roussel CAST Léa Drucker, Benoît Poelvoorde, Alice Isaaz, Clovis Cornillac, Olivier Gourmet, Jérémy Lopez, Elban Lenoir, Johan Heldenbergh (Majoor Dietrich), Fanny Ardant, Olivier Rabourdin

LES PIRES (2022) DIR Lise Akoka, Romane Guéret PROD Marine Alaric, Frédéric Jouve SCR Lise Akoka, Romane Guéret, Elénore Gurrey CAM Eric Dumont ED Albertine Lastera CAST Johan Heldenbergh (Gabriel), Mallory Wanecque, Timéo Mahaut, Esther Archambault, Loïc Pech, Mélina Vanderplancke, Matthias Jacquin

UNE FEMME DE NOTRE TEMPS (2022) DIR – SCR Jean-Paul Civeyrac PROD Frédéric Niedermayer CAM Pierre-Hubert Martin CAST Sophie Marceau, Johan Heldenbergh (Hugo Verbeek), Cristina Flutur, Héloïse Bousquet, Michaël Erpelding, Sarah-Laure Estragnat, Mathilde Weil

ENCONTRO (2022) DIR – SCR François Manceaux PROD Maria João Mayer CAM João Pedro Plácido CAST Johan Heldenbergh (Alain), Dalila Carmo, Isabel Otero, Ângelo Torres, Paula Pais, João Branco, Ana Figueira, Carolina Costa, António Tavares