Barry Sonnenfeld (geb. 1951) heeft tot dusver een indrukwekkend filmpalmares op zijn naam staan. Hij begon in de jaren tachtig als een begenadigd cameraman; zijn eerste films “Blood Simple” (1984), “Raising Arizona” (1987) en “Miller’s Crossing” (1990) werden geregisseerd door de Coen Brothers, en met “When Harry Met Sally…” ( 1989) en “Misery” (1990) volgden twee films van Rob Reiner.

Toen producer Scott Rubin hem voorstelde om “The Addams Family” (1991) te regisseren, gebaseerd op personages die in 1938 werden gecreëerd door cartoonist Charles Addams, en nadat zowel Tim Burton als Terry Gilliam het filmaanbod hadden afgewezen, nam hij voor het eerst plaats in de regisseursstoel. De film, gedraaid met een budget van $ 30 miljoen en met een all-star cast waaronder Oscarwinnares Anjelica Huston, wijlen Raul Julia en Christopher Lloyd, werd een verrassende hitfilm en kende een omzet van $ 113 miljoen in de V.S. en $ 191 miljoen wereldwijd.

Nu, pakweg drie decennia later, is Sonnenfeld vooral bekend als de man achter “Men in Black” (1997), “Men in Black 2” (2002) en “Men in Black 3” (2012) met Will Smith en Tommy Lee Jones in de hoofdrollen. De trilogie was immers goed voor een recette van liefst $ 622 miljoen in de V.S. en $ 1.658 miljoen wereldwijd. Andere bekende films van hem zijn onder meer “Wild, Wild West” (1999) en “RV” (2006) met Robin Williams. Maar zijn meer bescheiden en charmante films met een ensemble cast, zoals “Get Shorty” (1995) met John Travolta, Gene Hackman, Rene Russo en Danny DeVito, of “Big Trouble” (2002) met Rene Russo, Stanley Tucci en Sofía Vergara, zijn gewoonweg verbluffend. Vooral de laatste blijft tot op heden nog altijd sterk onderschat.

In 2020 publiceerde hij zijn autobiografie “Barry Sonnenfeld, Call Your Mother: Memoirs of a Neurotic Filmmaker” (Hachette Books). De cover van het boek geeft mee dat hij in zijn relaas wordt gevolgd ‘from childhood as a French horn player through graduate film school at NYU, where he developed his talent for cinematography. His first job after graduating was shooting nine feature length pornos in nine days. From that humble entrée, he went on to form a friendship with the Coen Brothers, launching his career shooting their first three films.’

Terwijl “Disenchanted,” zijn nieuwste film als producer, met Amy Adams in de hoofdrol, zich momenteel in postproductie bevindt, was Sonnenfeld ongeveer een week geleden eregast op het Brussels International Fantastic Film Festival (BIFFF), waar ik met hem aan tafel zat om te praten over zijn werk en zijn stiel als cameraman en filmmaker. Dat gebeurde aan de Heizel in Paleis 10, de thuishaven van het BIFFF. Het historische gebouw, op een boogscheut van het Atomium, dateert nog van de Wereldtentoonstelling te Brussel in 1935 en werd bij Expo 58 gebruikt als auditorium; voor de gelegenheid was het interieur helemaal ingekleed, eigen aan de sfeer en de gekende en vertrouwde look van het BIFFF. Maar nu tijd voor Barry Sonnenfeld.

Voordat je filmregisseur werd, was je een veelgevraagd cameraman. Hoe ben je DOP geworden?

Ik dacht er eerst aan om fotograaf te worden. Ik had een Leica M2 met een 35mm lens en wilde straatfotograaf worden zoals Gary Winogrand, Elliott Erwitt of Lee Freedlander, maar ik besefte dat het een beroep was dat naar mijn aanvoelen iets te eenzaam was. Ik wilde meer tussen de mensen komen, dus ging ik naar de filmacademie aan de NYU zonder echt veel interesse in film, maar ik ontdekte daar wel dat ik als cameraman aan de slag kon. Ik ben altijd fan geweest van groothoeklenzen; mijn favoriete lens is een 21mm lens, en als ik denk aan de films die ik voor de Coen Brothers, Danny DeVito en Rob Reiner heb gemaakt, en ook de films die ikzelf heb geregisseerd, zou ik zeggen dat ik de 21mm lens meer dan de helft van de tijd heb gemaakt. En waarom? Ik ben erg sociaal en de groothoeklens brengt het publiek dicht bij de acteurs; als ik een ​​close-up van je zou maken met een 21mm, zou ik niet meer dan een halve meter van je verwijderd moeten zijn, en ik denk dat het publiek dat aanvoelt, de mensen weten waar de camera staat. Ze voelen dan dat ze met de acteurs in de scène zitten. Vergelijk je dat met regisseurs als bijvoorbeeld Michael Mann of de Scott Brothers [Ridley Scott, Tony Scott], zij gebruiken telelenzen. Die zijn ook heel goed, maar ze halen je weg uit de scène. Je krijgt dan meer een reportage en een telelens is lang geen emotionele lens. Voor mij heeft de 21mm lens dus meerdere voordelen. Eén daarvan is dat het publiek het gevoel krijgt dat ze dichter bij de acteurs staan, maar er is ook die enorme energie. Ik heb niet de look om een ​​acteur te zijn en heb er evenmin het talent voor, maar ik wilde wel het publiek duidelijk maken dat Barry dit heeft gedaan, en de 21mm lens biedt die mogelijkheden. Ik kan vanop anderhalve meter je hele lichaam in beeld brengen, en met deze kleine beweging heb ik je in close-up. Die energie maakt het publiek bewust van de camera. Ik wil een camera niet gebruiken om iets op te nemen, maar wel om iets te vertellen, zodat hij ook een personage wordt in de film. Kijk je naar het werk dat ik met de Coens heb gedaan, dan valt het op dat de camera heel zelfbewust wordt gebruikt. Zo is er is een scène in “Blood Simple” [1984] waar we langs de bar komen en er staat een dronken persoon in de weg, zodat de camera óver die persoon heen gaat en dan zijn weg vervolgt. Hoewel er niemand iets zegt, werd er wel mee gelachen omdat de camera grappig was. Zo vond ik een manier om mijn persoonlijkheid in mijn films te tonen. Toen ik de eerste “Men in Black” [1997] draaide, zei ik op een dag tegen Will Smith, ‘Weet je, Will, op een dag zul je bij de première tussen het publiek zitten en hoor je mensen lachen. Ze lachen mij uit, niet jou.’ En Will zei, ‘Ik weet het, dat klopt.’

“Men in Black” (1997, trailer)

Een cameraman die een succesvol regisseur wordt, het gebeurt niet vaak. Jij bent erin gelukt, ook Peter Hyams en Jan de Bont bijvoorbeeld. Heb je daar misschien een verklaring voor?

Ah, die waren zeer goed! Maar er zijn er niet zoveel. Er zijn geweldige cinematographers geweest, zoals Gordon Willis, mijn favoriete cameraman; hij regisseerde één film, “Windows” [1980]. William A. Fraker, een andere briljante cameraman, regisseerde enkele films, waaronder “The Legend of Lone Ranger” [1981]. John A. Alonzo, die “Chinatown” [1974] en “Farewell, My Lovely” [1976] filmde—prachtige films—regisseerde ook welgeteld één film, “FM” [1978]. Voordat ik “The Addams Family” [1991] regisseerde, mijn debuutfilm als regisseur, wilde ik weten waarom zij het niet waarmaakten als regisseur, en de verklaring is heel simpel. Zij promoveerden hun camera operator tot cameraman, wat betekende dat ze nog steeds controle hadden over de camera. Indien ik het als regisseur wilde maken, moest ik afstand nemen van de camera en nam daarom de beste cinematografen onder de arm, zodat ik niet zou zeggen, ‘Verplaats nu de camera naar daar,’ of iets dergelijks. Ik schakelde mensen als Owen Roizman in, die had geweldige films gemaakt zoals “The French Connection” [1971, geregisseerd door William Friedkin]. Hij was veel beter dan ik en ik moest hem dus niet vertellen wat hij moest doen. Dat heeft me geholpen om te kunnen zeggen, ‘Ik ben een regisseur. Ik ben geen cameraman meer.’

“Bringing Up Baby” (1938, trailer)

Je hebt met hele waaier van verschillende acteurs gewerkt, zoals Will Smith, Tommy Lee Jones, Rene Russo, Raul Julia, Gene Hackman, Sofía Vergara—de lijst is bijna eindeloos. Hoe werk je op de set met al die mensen, hoe ga je om met hun verschillende acteerstijlen?

Het geheim schuilt in twee woorden. Als je deze twee woorden zegt, kun je een succesvolle regisseur zijn. En die twee woorden zijn, ‘Spreek sneller.’ Niemand praat ooit snel genoeg. En als je geen tempo creëert op de set, of nadien probeert om op tempo te blijven bij de montage, dwing je jezelf tot teveel cuts om alles strakker te maken. En de montage is gemakkelijk een vijand van komedie. Mijn favoriete komedies zijn die van Preston Sturges en Howard Hawks. Als je kijkt naar “Sullivan’s Travels” [1941] en “Palm Beach Story” [1942, beide geregisseerd door Preston Sturges], of “Bringing Up Baby” [1938] en “His Girl Friday” [1940, beide van Howard Hawks], de acteurs praten er zó snel dat ze bijna niet naar elkaar luisteren. Je kan ze langer in beeld houden en ook langer in je master shot blijven. Want daar komt komedie om de hoek kijken; je krijgt actie en reactie in eenzelfde shot te zien. Je ziet Cary Grant een badjas dragen terwijl Katharine Hepburn hem Mister Bones noemt, maar dat is niet de naam van zijn personage. Het is hilarisch omdat het zich afspeelt in een two-shot. Je ziet zowel Cary Grant als Katharine Hepburn in hetzelfde shot waarin hij reageert en ook iets probeert te zeggen terwijl zij maar aan het ratelen is. Wil je een komedie regisseren en ervoor zorgen dat sommige van de acteurs die je noemde—Will Smith, Tommy Lee Jones, Rene Russo, Raul Julia—aan je komedie werken, zoals ook je componist, kostuumontwerper, cameraman, dan moet je de focus behouden op de realiteit van de scène. Als de scène absurd of dwaas overkomt, of de dialoog is grappig, dan zal het op het scherm ook grappig overkomen. Maar doe nooit alsof het grappig is. Toen we de eerste “Men in Black” maakten, had Tommy Lee Jones nooit eerder in een komedie gespeeld. In de eerste scène die we met hem draaiden, praat hij met een buitenaards wezen genaamd Mikey [gespeeld door John Alexander] die flippers heeft en in een buitenaardse taal spreekt. Tommy’s zin—tijdens de eerste opnamedag—is, ‘That’s enough, Mikey. Put up your hands and all your flippers.’ Dat is grappig, zolang je het niet grappig speelt. Dus daar sta ik dan, met Tommy Lee Jones, heel erg intimiderend. Bij de eerste take zegt Tommy, ‘That’s enough, Mikey. Put up your hands and [met een hoge stem] all your flippers.’ Cut. ‘Tommy, het zou beter zijn als je het niet op een grappige manier speelt. Dit is een routinezaak voor je personage, je doet dit zogezegd elke dag. Al deze aliens hebben flippers.’ En heel de tijd toen we aan de film werkten, 21 weken lang, had Tommy een hekel aan me. Zijn agent belde me eens op en zei, ‘Jij wil dat alleen Will Smith grappig is, je wil niet dat Tommy Lee Jones grappig is.’ En ik zei, ‘Weet je wat? Tommy zal deze film zien en beseffen dat hij grappiger is dan Will, omdat elke komedie een komiek en een aangever nodig heeft. Je hebt George Burns en Gracie Allen. Je hebt Jerry Lewis en Dean Martin.’ Je wil geen twee grapjassen in je film omdat je ook die aangever nodig hebt. Zodus, 21 weken lang zaten we met mekaar opgeschept. En elke keer moest ik zeggen, ‘Tommy, speel het niet zo grappig.’ Toen hij bij de première de film te zien kreeg en we al die persinterviews deden, werd hem keer op keer gevraagd, ‘Hoe heb je geleerd zo grappig te zijn?’ En Tommy zei, ‘Het geheim van grappig zijn is om naast Will Smith te staan en te doen wat Barry Sonnenfeld je zegt te doen.’ Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Maar dat is dus mijn geheim: laat je acteurs het nooit op een komische manier spelen, en zorg dat ze sneller praten. Ik kijk vaak naar films en tv-programma’s, mijn vrouw zit dan aan mijn rechterzij en houdt mijn arm altijd naar beneden, omdat ik anders naar het scherm zou zwaaien om ze sneller te doen praten [lacht]. Dus ik kan niet tegen langzame films. Ik begrijp het gewoon niet, vooral bij komedies.

Met al de successen dat je tot dusver hebt gehad, moet je nu nog steeds compromissen sluiten wanneer je aan tafel zit met de studiobazen?

Ik moet altijd compromissen sluiten omdat ik geen macht heb. Studiobazen werken liefst met jonge beginnende regisseurs; ze denken dat ze het beter weten en ze willen zich bij hen opdringen. Dus je moet hen gewoon negeren en doen alsof je naar hen luistert. Mel Brooks zei ooit, ‘Het geheim is om ja te zeggen en hen te negeren.’ En ze volgen het toch niet op, ze kijken niet naar de dagopnamen en ze weten niet dat je niet hebt gedaan wat ze hebben gezegd dat je moest doen. Bij “Addams Family Values” [1993], tegen het einde van de film, is er een scène met Pubert Addams die hun nieuwe baby is, en terwijl het personage van Joan Cusack hen heeft ontvoerd, hen op zolder heeft ondergebracht en dreigt hen te doden, schakelen we over naar die scène waarin Pubert op avontuur gaat. Hij ontsnapt, gaat langs de trap naar beneden, hij vliegt de lucht in en komt terecht in de ruimte. Hoe dan ook, het is hilarisch. Paramount wilde me het geld niet geven om die scène op te nemen. Ze zeiden, ‘Die scène hebben we helemaal niet nodig,’ maar ik dacht dat het heel grappig zou worden, met veel actie en fysieke komedie. Dus alles wat ik zei was, ‘Oké.’ Maar ik nam het toch op, het was een scène die slechts vijf dagen duurde om af te werken. Ondertussen konden ze gewoon naar de dagopnamen komen kijken en zeggen, ‘Barry, wat ben je nu aan het doen? We hadden je toch gezegd van die scène niet te draaien?’ Maar ze volgen de dagopnamen toch niet op en nadien herinneren ze zich niet eens meer wat ze wel of niet hebben gezegd. En wanneer ze de film dan zien, vinden ze hem grandioos.

“Addams Family Values” (1993, trailer)

Gebeurt dat vaak?

Ik zal je nog een voorbeeld geven. Ik begon “The Addams Family” bij Orion, maar Orion ging failliet en werd verkocht aan Paramount. De persoon die Orion kocht werd ontslagen en toen werd Stanley Jaffe de nieuwe baas van Paramount. Hij zag de dagopnamen van de vorige tien weken en zei, ‘Dat beeldmateriaal is niet te monteren en kunnen we nooit uitbrengen.’ Dus tegen die tijd waren alle bazen van Paramount al supernerveus omdat er nog ongeveer zes weken opnamen zaten aan te komen. Ze belden naar Dede Allen, de beroemde editor die al bezig was met de montage van “The Addams Family” en ze zeiden, ‘Weet Barry wel wat hij doet?’ Vergeet niet, deze film was mijn regiedebuut. Dede zei, ‘It’s gonna cut together great.’ Toen de opnamen erop zaten, ging ik met één van de studiobazen lunchen, en hij zei, ‘Kijk, ik weet dat je contractueel tien weken hebt voordat we je directors’ cut te zien krijgen, maar wij zijn je vrienden, we willen helpen, dus wacht geen tien weken. Laat ons nu de film zien.’ Ik zei, ‘Dat ga ik niet doen, en je bent mijn vriend niet. De film is nog niet klaar om hem aan je te tonen en je zou niet weten hoe je ernaar moet kijken. Wanneer mijn contract afloopt, zul je hem zien.’ En toen zei de man, ‘Als je de film niet wil tonen, wil je me dan tenminste vertellen hoe hij is?’ En ik zei hem, ‘Ik zou dit echt niet moeten doen, maar ik ga het je toch vertellen. “The Addams Family” is als een veel droevigere versie van “Sophie’s Choice”,’ en ik stond op en was weg. Het is duidelijk dat je niet naar opnamen van “The Addams Family” kan kijken en denken dat het een droevige versie van “Sophie’s Choice” is—ik maakte een grapje! Dus ik ging terug naar mijn kantoor, producer Scott Rubin belde me op en zei, ‘Heb jij Gary Lucchesi [toen hoofd productie bij Paramount] daarnet verteld dat “The Addams Family” een droevige versie is van “Sophie’s Choice”?’ Ik zei, ‘Nee!’ Hij zei, ‘Wat heb je hem dan verteld?’ ‘Ik zei hem dat het een veel triestere versie van “Sophie’s Choice” is.’ Dus Scott zei, ‘Bel hem meteen terug en zeg dat je een grapje maakte.’ Dus ik belde hem terug en zei, ‘Weet je dat ik je heb verteld dat het een droevigere versie was?’ ‘Yeeaaaah.’ ‘Wel, ik maakte gewoon een grapje.’ ‘Dus hoe is de film dan?’ ‘Hij is écht grappig.’ ‘Dat is fantastisch!!’ Dat heb je dus met studiobazen. Maar ze denken dat ze alles weten. De beste ervaring die ik ooit in mijn carrière heb gehad, was gedurende de drie jaar dat ik showrunner was—dan ben je zowel producer als regisseur—van een serie voor Netflix, genaamd “A Series of Unfortunate Events” [2017-2019], gebaseerd op dertien boeken, en de filosofie van Netflix was om de juiste regisseur in dienst te nemen en hem nadien blindelings te vertrouwen. Neem je tijd, vind de juiste man, en als je hem vindt, vertrouw je hem omdat hij meer weet dan jij. En drie jaar lang was Netflix fantastisch! Toen ik hen mijn eerste versie toonde, gaven ze me nota’s en ik vroeg hen, ‘Wil je dat ik alles aanpas volgens jullie notities, of alleen degene waarvan ik weet dat ze zullen werken? Hoe wil je dat ik het doe?’ En ze zeiden, ‘Het is jouw programma. Dit zijn onze suggesties, doe ermee wat je wil.’ Dat is zó zeldzaam in de film- en televisiewereld, en dat is jammer, want ik zou een dokter nooit vertellen welk scalpel hij moet gebruiken, en ik zou een tandarts niet vertellen waar hij moet boren, maar iedereen denkt wel dat ze weten hoe ze films moeten maken. Dat is heel erg. Ik vind overigens dat de meeste films niet zo interessant meer zijn. Ik mis ouderwetse films. Ik klink nu als een oude en bittere man, maar dat ben ik niet.

“Get Shorty” (1995, trailer), andermaal een hoogstaande box office hitfilm voor Barry Sonnenfeld

Kun je meestal de acteurs casten die je in gedachten hebt?

Het is vaak moeilijk. Met “The Addams Family” wilden producer Scott Rubin en ik allebei Raul Julia en Anjelica Huston. We dachten dat zij de juiste acteurs waren voor hun rollen. Anjelica ziet er zeer statig uit en Raul had dezelfde joie de vivre als zijn personage Gomez. Orion wilde Cher en een andere beroemde acteur, maar we konden Orion overtuigen omdat zij zeer pro-regisseur waren, in tegenstelling tot de meeste studio’s. Ze vertrouwden ons omdat we hen duidelijk hadden gemaakt dat de hoofdrol in die film het concept van de Addamsfamilie was, dat ze geen sterren nodig hadden en dat de intellectuele eigendom van de Addamsfamilie goed genoeg was. In het geval van “Men in Black” wilde Steven Spielberg, die de film produceerde, acteur Chris O’Donnell voor de rol die Will Smith uiteindelijk speelde, en ook Clint Eastwood. Ik wilde Tommy Lee Jones en mijn vrouw, die ik enorm vertrouw, stelde Will Smith voor. Dus Spielberg zei, ‘Ik wil echt Chris O’Donnell. Neem hem mee uit eten en overtuig hem om die rol te spelen.’ Dus nam ik Chris O’Donnell mee uit eten in L.A.—ik was daar om de één of andere reden, ik woon daar niet—en Chris zei, ‘Ik maak me echt zorgen over het scenario. Ik heb ook nog een aanbod voor een andere film. Wat denk je?’ Ik zei, ‘Je moet die andere film nemen. Ik weet niet wat ik doe, ik denk niet dat ik een goede regisseur ben, ik vind het scenario heel slecht en als je een betere film hebt, neem die dan.’ Dus Chris koos voor die andere film, wees “Men in Black” af en toen kreeg ik Will Smith zover om Spielberg te ontmoeten. Je kunt Will Smith niet ontmoeten en niet door hem gecharmeerd zijn. Dus er was een beetje magie nodig om Will te krijgen. Maar casten is erg moeilijk en films zijn zo duur geworden, niet alleen om ze te maken maar ook om ze op de markt te brengen, dat ze nu nog op twee manieren kunnen worden gemaakt. Ofwel met hun intellectueel eigendom, zoals een Marvel comic bijvoorbeeld, of met een paar supersterren in de hoofdrollen. Maar als je nu een film maakt zonder een grote naam die geen deel uitmaakt van het Marvel-universum, beland je automatisch bij streaming zoals Netflix of Apple. Je stapt niet langer naar Sony of Warner Brothers, daar zijn ze niet meer bezig met het maken van kleine, interessante films. Het kost al $ 40 miljoen dollar om een film uit te brengen, dus ze gaan geen film maken voor $ 10 miljoen die enkel al voor TV-advertenties vier keer zoveel kost om hem te lanceren.

Brussels International Fantastic Film Festival,
8 september 2022

FILMS

BLOOD SIMPLE (1984) DIR – SCR Ethan Coen, Joel Coen PROD Ethan Coen CAM Barry Sonnenfeld ED Roderick Jaynes [Ethan Coen, Joel Coen], Don Wigemann MUS Carter Burwell CAST John Getz, Frances MacDormand, Dan Hedaya, M. Emmet Walsh, Samm-Art Williams, Deborah Neumann, Holly Hunter, Barry Sonnenfeld (Marty die moet braken [enkel stem, zonder screen credit])

COMPROMISING POSITIONS (1985) DIR – PROD Frank Perry SCR Susan Isaacs (ook roman “Compromising Positions” [1978]) CAM Barry Sonnenfeld ED Peter C. Frank MUS Brad Fiedel CAST Susan Sarandon, Raúl Juliá, Edward Herrmann, Judith Ivey, Mary Beth Hurt, Joe Mantegna, Anne De Salvo, Josh Mostel, Deborah Rush, Joan Allen

RAISING ARIZONA (1987) DIR Joel Coen PROD Ethan Coen SCR Ethan Coen, Joel Coen CAM Barry Sonnenfeld ED Michael R. Miller MUS Cater Burwell CAST Nicolas Cage, Holly Hunter, Trey Wilson, John Goodman, William Forsythe, Sam McMurray, Frances McDormand, Randall ‘Tex’ Cobb, M. Emmet Walsh

THREE O’CLOCK HIGH (1987) DIR Phil Janou PROD David E. Vogel SCR Richard Christian Matheson, Tom Szollosi CAM Barry Sonnenfeld ED Joe Ann Fogle MUS Tangerine Dream CAST Casey Siemaszko, Anne Ryan, Richard Tyson, Jeffrey Tambor, Phillip Baker Hall, Stacey Glick, Jonathan Wise, John P. Ryan, Paul Feig

THROW MOMMA FROM THE TRAIN (1987) DIR Danny DeVito PROD Larry Brezner SCR Stu Silver CAM Barry Sonnenfeld ED Michael Jablow MUS David Newman CAST Danny DeVito, Billy Crystal, Kim Greist, Anne Ramsey, Kate Mulgrew, Branford Marsalis, Rob Reiner, Bruce Kirby, Joey DePinto, Oprah Winfrey, Stu Silver

BIG (1988) DIR Penny Marshall PROD James L. Brooks, Robert Greenhut SCR Gary Ross, Anne Spielberg CAM Barry Sonnenfeld ED Barry Malkin MUS Howard Shore CAST Tom Hanks, Elizabeth Perkins, Robert Loggia, John Heard, Jared Rushton, David Moscow, Jon Lovitz, Mercedes Ruehl, Josh Clark

WHEN HARRY MET SALLY… (1989) DIR Rob Reiner PROD Rob Reiner, Andrew Scheinman SCR Nora Ephron CAM Barry Sonnenfeld ED Robert Leighton CAST Billy Crystal, Meg Ryan, Carrie Fisher, Bruno Kirby, Steven Ford, Lisa Jane Persky, Michelle Nicastro, Gretchen Palmer, Tracy Reiner, Estelle Reiner

MILLER’S CROSSING (1990) DIR Joel Coen PROD Ethan Coen SCR Ethan Coen, Joel Coen (boeken van Dashiell Hammett) CAM Barry Sonnenfeld ED Michael R. Miller MUS Carter Burwell CAST Gabriel Byrne, Marcia Gay Harden, John Turturro, Jon Polito, J.E. Freeman, Albert Finney, Mike Starr, Al Mancini, Steve Buscemi, Danny Aiello III, Frances McDormand

MYSERY (1990) DIR Rob Reiner SECOND UNIT DIR Barry Sonnenfeld PROD Rob Reiner, Andrew Scheinman SCR William Goldman (boek “Mysery” [1987] by Stephen King) CAM Barry Sonnenfeld ED Robert Leighton MUS Marc Shaiman CAST James Caan, Kathy Bates, Richard Farnsworth, Frances Sternhagen, Lauren Bacall, Graham Jarvis, Jerry Potter, Thomas Brunelle, Rob Reiner

BARTON FINK (1991) DIR Joel Coen PROD Ethan Coen SCR Ethan Coen, Joel Coen CAM Roger Deakins ED Roderick Jaynes [Ethan Coen, Joel Coen] MUS Carter Burwell CAST John Turturro, John Goodman, Judy Davis, Michael Lerner, John Mahoney, Tony Shalhoub, Jon Polito, Steve Buscemi, David Warrilow, Frances McDormand, Barry Sonnenfeld (Page Calling for Barton Fink [uncredited])

THE ADDAMS FAMILY (1991) DIR Barry Sonnenfeld PROD Scott Rubin SCR Caroline Thompson, Larry Wilson (personages van Charles Addams) CAM Owen Roizman ED Dede Allen, Jim Miller MUS Marc Shaiman CAST Anjelica Huston, Raul Julia, Christopher Lloyd, Dan Hedaya, Elizabeth Wilson, Judith Malina, Carel Struycken, Christina Ricci, Zelda Rubinstein, Barry Sonnenfeld (Passagier op de trein van Gomez [geen screen credit])

ADDAMS FAMILY VALUES (1993) DIR Barry Sonnenfeld PROD Scott Rubin SCR Paul Rudnick (personages van Charles Addams) CAM Donald Peterman ED Jim Miller, Arthur Schmidt MUS Marc Shaiman CAST Anjelica Huston, Raul Julia, Christopher Lloyd, Joan Cusack, Christina Ricci, Carol Kane, Jimmy Workman, Barry Sonnenfeld (Mr. Glicker), Peter Graves

FOR LOVE OR MONEY (1993) DIR Barry Sonnenfeld PROD Brian Grazer SCR Mark Rosenthal, Lawrence Konner CAM Oliver Wood ED Jim Miller MUS Bruce Broughton CAST Michael J. Fox, Gabrielle Anwar, Anthony Higgins, Michael Tucker, Bob Balaban, Isaac Mizrahi, Patrick Breen, Udo Kier, Simon Jones, Dan Hedaya

GET SHORTY (1995) DIR Barry Sonnenfeld PROD Danny DeVito, Michael Shamberg, Stacey Sher EXEC PROD Barry Sonnenfeld SCR Scott Frank (boek “Get Shorty” [1990] van Elmore Leonard) CAM Donald Peterman ED Jim Miller MUS John Lurie CAST John Travolta, Gene Hackman, Rene Russo, Danny DeVito, Dennis Farina, Delroy Lindo, James Gandolfini, Jon Gries, Renee Props, David Paymer, Barry Sonnenfeld (Doorman), Harvey Keitel, David Letterman, Penny Marshall, Bette Midler

MEN IN BLACK (1997) DIR Barry Sonnenfeld PROD Laurie MacDonald, Walter F. Parkes SCR Ed Solomon (ook verhaal; zes comic books “The Men in Black” [1990-1991] van Lowell Cunningham) CAM Donald Peterman ED Jim Miller MUS Danny Elfman CAST Tommy Lee Jones, Will Smith, Linda Fiorentino, Vincent D’Onofrio, Rip Torn, Tony Shalhoub, Siobhan Fallon Hogan, Lowell Cunningham, Danny DeVito, Karen Lynn Gorney, George Lucas, Barry Sonnenfeld (Alien on TV Monitor), Steven Spielberg, Sylvester Stallone, Dionne Warwick

OUT OF SIGHT (1998) DIR Steven Soderbergh PROD Danny DeVito, Stacey Sher, Michael Shamberg EXEC PROD Barry Sonnenfeld SCR Scott Frank (boek “Out of Sight” [1996] van Elmore Leonard) CAM Elliot Davis ED Anne V. Coates MUS David Holmes CAST George Clooney, Jennifer Lopez, Ving Rhames, Don Cheadle, Catherine Keener, Steve Zahn, Dennis Farina, Luis Gurmán, Viola Davis, Samuel L. Jackson

WILD WILD WEST (1999) DIR Barry Sonnenfeld PROD Barry Sonnenfeld, Jon Peters SCR Peter S. Seaman, S.S. Wilson, Brent Maddock, Jeffrey Price (verhaal van Jim Thomas, John Thomas) CAM Michael Ballhaus ED Jim Miller MUS Elmer Bernstein CAST Will Smith, Kevin Kline, Kenneth Branagh, Salma Hayek, M. Emmet Walsh, Ted Levine, Frederique Van Der Wal, Musetta Vander, Sofia Eng, Bai Ling, Garcelle Beauvais

THE CREW (20) DIR Michael Dinner PROD Barry Sonnenfeld, Barry Josephson SCR Barry Fanaro CAM Juan Ruiz Anchía ED Nicholas C. Smith MUS Steve Bartek CAST Burt Reynolds, Seymour Cassel, Richard Dreyfuss, Dan Hedaya, Jennifer Tilly, Carrie-Anne Moss, Lainie Kazan, Miguel Sandoval, Jeremy Piven

BIG TROUBLE (2002) DIR Barry Sonnenfeld PROD Barry Sonnenfeld, Barry Josephson, Tom Jacobson SCR Matthew Stone, Robert Ramsey (boek “Big Trouble” [1999] van Dave Barry) CAM Greg Gardiner ED Steven Weisberg MUS James Newton Howard CAST Tim Allen, Rene Russo, Stanley Tucci, Zooey Deschanel, Sofía Vergara, Tom Sizemore, David Koepp, Barry Sonnenfeld (Confused Radio Call In [voice only]), Dave Barry

MEN IN BLACK II (2002) DIR Barry Sonnenfeld PROD Laurie MacDonald, Walter F. Parkes SCR Robert Gordon, Barry Fanaro (verhaal van Robert Gordon; comic boek “Malibu Comics” [1991] van Lowell Cunningham) CAM Greg Gardiner ED Richard Pearson, Steven Weisberg MUS Danny Elfman CAST Tommy Lee Jones, Will Smith, Lara Flynn, Johnny Knoxville, Rosario Dawson, Tony Shalhoub, Rip Torn, Patrick Warburton, Jack Kehler, Peter Graves, Barry Sonnenfeld (Neuralyzed Father)

THE LADYKILLERS (2004) DIR Ethan Coen, Joel Coen PROD Barry Sonnenfeld, Ethan Coen, Joel Coen, Barry Josephson, Tom Jacobson SCR Ethan Coen, Joel Coen (verhaal en scenario van THE LADYKILLERS [1955] door William Rose) CAM Roger Deakins ED Roderick Jaynes (Ethan Coen, Joel Coen) MUS Carter Burwell CAST Tom Hanks, Irma P. Hall, Marlon Wayans, J.K. Simmons, Tzi Ma, Ryan Hurst, Diane Delano, George Wallace

RV (2006) DIR Barry Sonnenfeld PROD Douglas Wick, Lucy Fisher SCR Geoff Rodkey CAM Fred Murphy ED Kevin Tent MUS James Newton Howard CAST Robin Williams, Cheryl Hines, Joanna Jojo Levesque, Josh Hutcherson, Jeff Daniels, Kristin Chenoweth, Hunter Parrish, Chloe Sonnenfeld, Alex Ferris

ENCHANTED (2007) DIR Kevin Lima PROD Barry Sonnenfeld, Barry Josephson SCR Bill Kelly CAM Don Burgess ED Stephen A. Rotter, Gregory Perler MUS Alan Menken CAST Amy Adams, Patrick Dempsey, James Marsden, Timothy Spall, Idina Menzel, Rachel Covey, Susan Sarandon, Julie Andrews (enkel stem)

SPACE CHIMPS (2008, animatie) DIR Kirk DeMicco PROD Barry Sonnenfeld, John H. Williams SCR Kirk DeMicco, Robert Moreland (verhaal van Kirk DeMicco) CAM Jericca Berman ED Debbie Berman MUS Chris Bacon CAST (enkel stemmen) Jeff Daniels, Cheryl Hines, Stanley Tucci, Patrick Warburton, Kristin Chenoweth, Kenan Thompson

MEN IN BLACK 3 (2012) DIR Barry Sonnenfeld PROD Laurie MacDonald, Walter F. Parkes SCR Etan Cohen (comic van Lowell Cunningham) CAM Bill Pope ED Don Zimmerman MUS Danny Elfman CAST Will Smith, Tommy Lee Jones, Josh Brolin, Jemaine Clement, Emma Thompson, Michael Stuhlbarg, Mike Colter, Nicole Scherzinger, Michael Chernus, Barry Sonnenfeld (Husband Watching Launch), Tim Burton, Rip Torn

NINE LIVES (2016) DIR Barry Sonnenfeld PROD Lisa Ellzey SCR Gwyn Lurie, Matt Allen, Dan Antoniazzi, Caleb Wilson, Ben Schiffrin CAM Karl Walter Lindenlaub ED Don Zimmerman, David Zimmerman MUS Sacha Galperine, Evgueni Galperine CAST Kevin Spacey, Jennifer Garner, Christopher Walken, Robbie Amell, Cheryl Hines, Mark Consuelos, Malina Weissman, Talitha Eliana Bateman, Barry Sonnenfeld (Additional Cat Voice [voice only])

TV FILMS

WELCOME HOME, BOBBY (1986) DIR Herbert Wise PROD Cyma Rubin, Thomas De Wolfe SCR Conrad Bromberg CAM Barry Sonnenfeld ED Robert M. Reitano MUS David McHugh CAST Timothy Williams, Tony Lo Bianco, Adam Baldwin, Nan Woods, Stephen James, John Karlen, Gisela Caldwell

CLASSIFIED LOVE (1986) DIR – PROD Don Taylor SCR Diane English (boen van Sherri Foxman) CAM Barry Sonnenfeld ED Tom Stevens MUS Artie Butler CAST Matt Craven, Dinah Manoff, Franc Luz, Michael McKean, Ronald Guttman, Stephanie Faracy

PARTNERS (1999) DIR Brett Ratner PROD Paul Kurta, Paul Marks EXEC PROD Barry Sonnenfeld, Brett Ratner, Nat Bernstein, Barry Josephson CAM Dean Cundey CAST Philip Baker Hall, Daniel Stern, Jeremy Piven, Khandi Alexander, R. Nelson Brown, Lady Chablis, Gigi Rice

PLAY OR BE PLAYED (2008) DIR – EXEC PROD Barry Sonnenfeld PROD Dana J. Kuznetzkoff, Graham Place TELEPLAY Lukas Reiter CAM David S. Tuttman ED Jonathan Posell CAST Elizabeth Bogush, Marcus Chait, Christina Chang, Frankie Faison, Kurtwood Smith, Joshua Bachove

HACKETT (2008) DIR Barry Sonnenfeld PROD Mychelle Deschamps SCR Denise Moss CAM Greg Gardiner ED Steven Rasch MUS Charles Sydnor CAST Donal Logue, Rachel Boston, Carmen Gloria Pérez, Kayla Laws, Brandon Haas, Ashley Fink

THE BRIDGET SHOW (2009) DIR Barry Sonnenfeld SCR Alex Herschlag CAM Michael Weaver ED Michael Karlich CAST Lauren Graham, Lucy Davis, Holly Robinson Peete, Deenie Castleberry, Rao Rampilla, Hash Patel, Randy Ross, Kevin Lapsley

BEVERLY HILLS COP (2013) DIR Barry Sonnenfeld SCR Shawn Ryan CAM Karl Walter Lindenlaub ED Amy M. Fleming MUS Robert Duncan CAST Eddie Murphy, Brandon T. Jackson, Kevin Pollack, Judge Reinhold, Chasty Ballesteros, B.J. Britt, Kenzie Dalton, David Denman,

DEAD BOSS (2014) DIR Barry Sonnenfeld PROD Dan Kaplow SCR Patricia Breen, Sharon Horgan CAM Karl Walter Lindenlaub MUS Jim Dooley CAST David Cross, Amy Sedaris, Jane Krakowski, Justine Lupe, Rachel Dratch, Jeff Hiller, Cedric Yarbrough, Annie Chang

DISENCHANTED (2022) DIR Adam Shankman PROD Barry Sonnenfeld, Amy Adams, Barry Josephson TELEPLAY Brigitte Hales (verhaal van Richard LaGravenese, J. David Stem, David N. Weiss; characters created by Bill Kelly) CAM Simon Duggan MUS Alan Menken CAST Amy Adams, James Marsden, Patrick Dempsey, Gabriella Baldacchino, Jayma Mays, Maya Rudolph, Oscar Nuñez, Idina Menzel