In Hollywood is er een straat die de naam De Longpre Avenue heeft meegekregen; ze ligt pal in het centrum van Hollywood, net ten zuiden van Sunset Boulevard, tussen La Brea Avenue en North Gower Street. En aan De Longpre Avenue en North Cherokee Avenue ligt dan weer De Longpre Park.

Ze zijn genoemd naar de Franse schilder Paul De Longpre, geboren op 18 april 1855 in Villeurbanne, in de buitenwijken van Lyon. Hij begon op 12-jarige leeftijd te schilderen, trouwde op zijn 19de en werd een bekende bloemenschilder die in 1890 naar de V.S. emigreerde. In de jaren 1890 woonde hij eerst in New York, en na een succesvolle tentoonstelling van bloemenschilderijen, verhuisde hij met zijn familie—zijn vrouw Josephine en hun drie dochters Blanche, Alice en Pauline—eind jaren 1890 naar Los Angeles.

Bij hun aankomst in LA was Hollywood nog steeds een klein, charmant plattelandsdorp. Daeida Wilcox Beveridge (1861-1914), een zakenvrouw, en Hobart Johnstone Whitley (1847-1931), een welgestelde Canadees-Amerikaanse landontwikkelaar, maakten van het landelijk gelegen ranchland een haast utopisch dorp met grote huizen en weelderige tuinen. Wilcox bezat een enorm stuk grond, begrensd door wat we nu kennen als Franklin Avenue in het noorden, Sunset Boulevard in het zuiden, North Gower Street in het oosten en Whitley Avenue in het westen—totdat ze het in blokken verdeelde en er wegen doorheen liet aanleggen. Om het culturele niveau op te krikken, vond ze het een goed idee dat een ​​schilder in haar buurt kwam wonen. In ruil voor drie van zijn schilderijen gaf ze hem drie kavels op Cahuenga Boulevard, net ten noorden van Prospect Avenue, wat vanaf 1910 Hollywood Boulevard zou worden.

In 1898 ontwierp de Canadese architect en beeldhouwer Louis J.B. Bourgeois het huis van De Longpre in Cahuenga Valley, zoals het toen heette, in Mission Revival-stijl, en toen het in 1901 instapklaar was, werd het meteen één van de meest luxueuze en stijlvolle woningen in Hollywood. Het omvatte een kunstgalerij waar hij zijn schilderijen van romantische stillevens van rozen en orchideeën kon verkopen, en de plaats werd omringd door een uitgestrekte bloementuin. Later trouwde Bourgeois overigens met Alice De Longpre.

Het landgoed werd een populaire trekpleister en in het begin van de twintigste eeuw, toen Hollywood pakweg 500 inwoners telde, over een postkantoor beschikte, een krant uitgaf, twee markten kende, er een enkelsporige tramlijn langs Prospect Avenue liep, en vanaf 1902 met het latere en prestigieuze Hollywood Hotel (nu de locatie van het Kodak Theatre) zijn eerste gasten in stijl kon ontvangen, werd de woning van De Longpre opgenomen in de Balloon Route Trolley-excursie; wanneer deze op een kaart werd geplaatst, nam de route in de buurt van Los Angeles de vorm aan van een ballon. De eerste halte van de Balloon Route Trolley, ook met de tram, na het verlaten van het South Hill Street Station in het centrum van Los Angeles, was meteen zijn verblijfplaats. Het werd een attractie waar toeristen door zijn atelier en de kleurrijke tuinen rond zijn huis konden kuieren. Er werden foto’s van hen genomen die ze konden kopen. Samen met zijn schilderijen waren de rondleidingen voor zijn gezin een belangrijke bron van inkomsten. Destijds waren er meerdere indrukwekkende woningen op het platteland in en rond Hollywood, maar de woning van De Longpre werd de eerste echte toeristische attractie van Hollywood.

In september 1910 werd De Longpre opgenomen in het ziekenhuis en moest hij geopereerd worden, maar van een herstel was jammer genoeg geen sprake meer. Vijf maanden later werd hij bedlegerig, en hij stierf in zijn woning op 29 juni 1911, op 56-jarige leeftijd, net toen in Hollywood de eerste films (shorts) werden gedraaid. Immers, op 2 en 3 februari 1910 nam D.W. Griffith er ”In Old California” op; deze 17 minuten durende kortfilm werd de eerste stomme film die volledig in Hollywood werd opgenomen; ruim een maand later, op 10 maart 1910, werd hij voor het eerst vertoond. In oktober 1911 werd de Nestor Film Company de eerste Hollywoodstudio, gelegen aan 6121 Sunset Boulevard, in de buurt van Gower Street; Nestor zou kort daarna uitgroeien tot de Universal. D.W. Griffith’s “Love Among the Roses” (1910) werd gedraaid in de tuinen van De Longpre met de toen 18-jarige Mary Pickford in de hoofdrol.

“Love Among the Roses” (1910) van D.W. Griffith met Mary Pickford

Na de dood van De Longpre keerde zijn familie volgens verschillende bronnen terug naar Frankrijk en rond 1920—hoewel sommige bronnen het midden van de jaren 1920 aangeven—verdwenen het huis en de tuinen vanwege hun vastgoedwaarde, en raakten zijn schilderijen uit de mode.

Zoals reeds gezegd, Paul De Longpre leefde niet lang genoeg om de impact van film in zijn woonplaats mee te maken wanneer Hollywood in een mum van tijd zou uitgroeien tot de filmhoofdstad van de wereld, maar hij was wel getuige van het succes van de fotografie onder de vorm van geïllustreerde ansichtkaarten. Het was een booming business, vooral van 1890 tot 1915. Prentkaarten—waaronder ook heel wat van De Longpre’s illustere woning en tuinen—waren in die tijd enorm populair onder de bevolking als een gemakkelijke en vlotte manier om met elkaar te communiceren. Over het algemeen nam de wereldwijde vraag naar postkaarten razendsnel toe en werden ze in recordaantallen verkocht. Ze werden eveneens felgegeerde collector’s items; de meeste mensen konden zich geen fototoestel veroorloven, dus begonnen ze ansichtkaarten te verzamelen. In 1913 schatte de USPS in de Verenigde Staten dat er meer dan 900 miljoen postkaarten werden verzonden. Maar miljoenen werden nooit opgestuurd; clubs over de hele wereld rezen als paddenstoelen uit de grond met als enig doel prentkaarten te verzamelen en uit te wisselen. De technologische vooruitgang in fotografie, drukwerk en massaproductie maakten deze opmars mogelijk, zodat er een gigantische hoeveelheid aan postkaarten beschikbaar was.

In de V.S. werden van 1898-1901 privé-mailkaarten aangeboden. Van 1901 tot 1907 was er een massaproductie van postkaarten met een onverdeelde achterkant waarop enkel de naam en het adres van de bestemmeling mochten worden geschreven, totdat ze werden vervangen door postkaarten met verdeelde achterkant (1907-1915)—postkaarten waarbij de achterkant was verdeeld, met links ruimte voor een bericht, en rechts de naam en adres van de bestemmeling, en ruimte voor een postzegel aan een democratische prijs van 1 cent. Hoewel de postkaarten uitgegeven door M. Rieder (van 1901 tot 1915), onder meer gedrukt in Duitsland, een uitzondering vormden; een aantal van hen hadden reeds vóór 1907 een verdeelde achterkant.

1907 wordt vaak beschouwd als het geboortejaar van de moderne postkaart omdat toen voor het eerst het formaat werd gebruikt dat we vandaag de dag nog steeds terugvinden. Later kwamen er postkaarten met een witte rand (1915-1930) om inkt uit te sparen, gevolgd door de linnen postkaarten (1930-1945, met gele, oranje of groene randen), en vanaf 1945 de fotochroom prentbriefkaarten, hoewel de Union Oil Company zulke kaarten al in 1939 in hun tankstations in Californië verkocht.

In de Verenigde Staten wordt de ‘Golden Era’ van ansichtkaarten echter gewoonlijk gesitueerd rond 1905; het bereikte zijn hoogtepunt tussen 1907 en 1910—het tijdperk van De Longpre—en eindigde bij het begin van de Eerste Wereldoorlog.

Dankzij talrijke postkaarten werden de aanwezigheid en het leven van Paul De Longpre in Hollywood uitgebreid gedocumenteerd, maar andere vroege inwoners en emigranten van Hollywood bleven niet onopgemerkt. Neem bijvoorbeeld de in Engeland geboren Arthur Letts (1862-1923), zakenman, filantroop, en oprichter van de Broadway Department Store en eigenaar van Bullock’s Department Store (twee grote winkels in Los Angeles). Zijn Tudor Revival Hollywood home bevond zich op 4931 Franklin Avenue. Het pand werd begrensd door Franklin Avenue, Vermont Avenue, Los Feliz Boulevard en Laughlin Park. In navolging van De Longpre en zijn eigendom werden de tuinen van Letts ook toegankelijk voor het publiek en kreeg het er rondleidingen, vooral nadat de Pacific Electric Railway aan zijn woning een halte inlaste. Hij hoopte dat de tuinen na zijn dood in mei 1923 intact zouden blijven, maar zijn vrouw liet het landhuis in 1927 slopen om de gronden te verkavelen. Daarna verhuisde ze naar een nieuwe woning in het naburige Holmby Hills.

Vista del Mar was een ander bekend landgoed van zeven hectare, eigendom van de in Engeland geboren Albert G. Bartlett (1850-1923), de baas van de Bartlett Music Co. De riante woning, ook in Mission Revival-stijl en dus vergelijkbaar met de woning van De Longpre, werd rond 1902 voltooid en bevond zich op 6219 Hollywood Boulevard. Vista del Mar werd in 1919 afgebroken en lag vlakbij de kruising van Hollywood Boulevard en Argyle Avenue, waar nu The Fonda Theatre (geopend in 1926), The Hollywood Pantages Theatre (geopend in 1930) en het appartementsgebouw Eastown te vinden zijn, allemaal in de buurt van Hollywood and Vine.

Andere Hollywoodpioniers waren de in Duitsland geboren Bernheimer broers en joodse vrijgezellen van middelbare leeftijd, Eugene Elija (1865-1924) en Adolph Leopold Avraham (1866-1944); hun hogergelegen woning met indrukwekkende Japanse tuinen en uitzicht over Hollywood en Los Angeles, dateert uit 1914, en is gelegen aan 1999 North Sycamore Avenue. Het werd gebouwd om hun uitgebreide verzameling aan waardevolle Aziatische schatten te huisvesten. Het goede nieuws is dat dit pand er nog steeds staat: nu bekend als Yamashiro Hollywood, is het een beroemd restaurant dat in tal van films te zien was, waaronder “Gone in 60 Seconds” (2000) en Rob Marshall’s Oscarwinnaar “Memoirs of a Geisha” (2005). Slechts een paar jaar nadat de gebroeders Bernheimer hun villa hadden gebouwd, nam de filmwereld het roer over en werd Hollywood het epicentrum van de filmwereld. Paul De Longpre was dus niet de enige die Hollywood op de kaart zette, maar hij speelde wel een sleutelrol, en onder de Hollywoodpioniers was hij de eerste in zijn soort.

Alle afbeeldingen die hier terug te vinden zijn van het huis van De Longpre zijn scans van de postkaarten uit mijn eigen privécollectie/archief; op deze website zijn overigens nergens internetdownloads terug te vinden.

In de toekomst zullen meer postkaarten worden geplaatst van het vroege Hollywood met de filmstudio’s, alsook van talloze iconische gebouwen, gelegen aan en nabij Hollywood Boulevard, en honderden postkaarten van woningen en residenties van filmsterren uit de jaren 1920 tot de jaren 1960 die gelegen waren in Hollywood, North Hollywood, Beverly Hills, Brentwood, Westwood, Sherman Oaks, Santa Monica, Pacific Palisades, Toluca Lake, Northridge en Palm Springs.

De naam van Paul De Longpre wordt vaak gespeld als DeLongpre, de Longpre en De Longpré.