“Bittersweet Sixteen” is de titel van de nieuwste film van het regisseurskoppel Jan Verheyen en Lien Willaert (foto bovenaan op de set van de film). Het verhaal gaat over conflicten tussen tieners op een middelbare school die tot een climax leiden op het verjaardagsfeest van het 16-jarige hoofdpersonage Lotte. De film is geïnspireerd door de Amerikaanse high school tienerkomedies die Jan Verheyen als film buff in zijn jeugd heeft gezien, en dat gegeven verplaatste hij naar een Vlaamse middelbare school.

Maar het is vooral dochter Anna Verheyen (15) die de aanzet heeft gegeven: zij schreef tijdens de eerste lockdown het scenario, deels autobiografisch, over tieners in de jungle van de middelbare school. Ouders Jan Verheyen en Lien Willaert gingen er nadien mee aan de slag, zij het wel steeds met de kritische insteek van Anna om de authenticiteit van het verhaal en de personages te bewaren. Voor “Bittersweet Sixteen” wordt de creatieve tandem van het echtpaar Verheyen dus aangevuld door hun dochter Anna, aangezien er nu drie regisseurs op de set aanwezig zijn.

Jan Verheyen is reeds meerdere decennia een uiterst veelzijdig en één van de meest vooraanstaande Vlaamse filmregisseurs. Bekend van sterke acteursfilms als “Dossier K.” (2009), “Het Vonnis” (2013) en “Het Tweede Gelaat” (2017), maar evenzeer van drie uiterst succesvolle filmkomedies van “F.C. De Kampioenen” (2015, 2017 en 2019), heeft hij samen met Lien Willaert eerder ook al “Red Sandra” (2021) geregisseerd.

In de cast van “Bittersweet Sixteen” vinden we veel jong en aanstormed talent terug, met Yana Steenhout die Lotte speelt, en verder ook o.m. Ninalotte Roose, Eveline Viera Valdés, Aaron Blommaert, Nidal van Rijn, Zion Luts, Steffie Mercie, Stien Edlund, Ayco Weets, Maxine Janssens, Imea Denooze, Emma Van Raemdonck en Héritier Tipo. Onder de acteurs die hun ouders spelen, zien we o.a. Tine Embrechts, Steve Geerts, Joke Devynck en Leen Dendievel. Kürt Rogiers speelt de schooldirecteur.

De opnamen van “Bittersweet Sixteen” zijn gestart in de tweede week van juli in de KDG Hogeschool; er werd en wordt gedraaid op meerdere locaties in Antwerpen en omgeving, en gisteren streken cast en crew neer in de Antwerp International School. Tijdens een coronaproof setbezoek werden bijhorende setfoto’s genomen en vond onderstaand gesprek met Leen Dendievel en Kürt Rogiers plaats.

“Bittersweet Sixteen” is een film met jongeren en over jongeren; jullie hebben de ervaring en wijsheid die de jonge personages en acteurs uit de cast nog niet hebben. Was dat doorslaggevend voor jullie om de rol te accepteren?

[Leen Dendievel] Daar denk ik weinig over na. Als ik weet dat het met een goede regisseur is, met toffe mensen, en het is een leuke rol, dan zeg ik vrij snel ja. En het feit dat het nu met jongeren is, zij inspireren me heel erg en ik zit er graag tussen. Dan wordt je erop gedrukt om niet na te denken. Je moet er gewoon zijn en je ding doen.
[Kürt Rogiers] Bert André zaliger had een quote, ‘Een acteur moet op tijd komen, zijn tekst kennen en niet over de meubels vallen.’ Dat is een boutade, maar tezelfdertijd zit daar ook veel wijsheid in. Je zorgt ervoor dat je goed voorbereid bent wanneer je op de set komt, want daar draait het om: voorbereiding is àlles. Zorg dat je je tekst van voor naar achter kent. En val niet over de meubels betekent dat je geconcentreerd moet zijn. Kom op tijd, en zorg ervoor dat je de set niet laat wachten.
[Leen Dendievel] En het is ook leuk wanneer iemand van hen raad komt vragen. Dan besef je, ‘Ah, daar moeten wij ook nog aan denken’—wat we wel doen, want ik denk dat hier ook twee beleefde [lacht] en respectvolle acteurs zitten die daar ook zo mee bezig zijn. Dat maakt het een leuke wisselwerking.

Welke personages spelen jullie?

[Kürt Rogiers] De film gaat in de eerste plaats over de jongeren, terwijl de oudere personages echte randpersonages zijn, en het is leuk geschreven. Ik speel de directeur; ik klop eens op de deur om te zeggen dat de klasfoto wordt genomen. Mijn rol heeft dus niet zoveel body zoals ze zeggen, maar het is boeiend om te kunnen werken met al die jonge en onbekende acteurs, en daarrond heb je dan de bekende gezichten. Dat is de reden, denk ik, waarom ze naar ons zijn gekomen.
[Leen Dendievel] Bij mij is het net hetzelfde. Ik heb één scène, en die dient enkel om het personage van mijn dochter [Kat, gespeeld door Eveline Viera Valdés] helemaal te kunnen plaatsen. De scène draagt vooral bij tot de andere rollen en creëert mee het kader waarbinnen zij hun personages verder kunnen ontplooien. Dat is het dus, meer niet, maar ik vind dat heel tof. In het begin zei Jan, ‘Het is een kleine rol.’ Maar kleine rollen bestaan niet.

Dat klopt. Er is een reden waarom Beatrice Straight voor haar rol in “Network” (1976) met een Oscar werd bekroond. Ze had in de film een scène van vijf minuten, meer niet.

[Kürt Rogiers] Het was dan wel knap van de Academy dat ze daarin zijn meegegaan. Eén scène, en dan kloef erop. Dat is één draaidag en daar win je een Oscar mee. Dat is geniaal.
[Leen Dendievel] Een collega van mij heeft in een toneelstuk eens een postbode gespeeld. Hij moest enkel binnenkomen, de post neerleggen, en dan buitengaan. Dat was alles wat hij moest doen. En hij zei, ‘Maar ik ga dat goéd doen, hé!’ Hij had zich zo intens voorbereid dat hij wist, ‘Ik moet de deur opendoen, ik mag niemand storen, ik moet daar naartoe, ik leg de post daar neer, dan terugkeren en de deur sluiten.’ Omdat hij zó geconcentreerd was, had zijn personage iets komisch. Hij kreeg er veel applaus voor, een open doekske.

William Holden met Beatrice Straight in haar scène in “Network” (1976)

Dat is misschien ook de essentie van acteren? Schitteren in de kleinste beweging die je doet?

[Leen Dendievel] Ja, en zonder dat je bezig bent met dat schitteren, maar gewoon doen wat je moet doen—en klaar.
[Kürt Rogiers] En ook je ego onder bedwang houden. Je mag nooit zeggen, ‘Hey, voor zo’n kleine rol moet je me niet meer bellen.’ Toen Jan me er in het begin over sprak, zei hij, ‘Lees het scenario, en je mag het weigeren, hé. Het is echt niks, je mag het weigeren.’ Maar natuurlijk ga ik dat niet weigeren. Zoals reeds gezegd, kleine rollen bestaan niet. Je mag niet denken, bij wijze van spreken, ‘Waarom krijgt Kevin Janssens weer de hoofdrol en mag ik maar twee zinnen zeggen?’ Er is dan wel een reden voor; hij kan die hoofdrol met verve spelen en ik kan die andere rol met verve spelen, en toevallig is het dan voor mij een bijrol.

In “Bittersweet Sixteen” werken jullie hoofdzakelijk met jonge acteurs. Als jullie nu terugblikken hoe jullie waren op die leeftijd, in welke mate zijn jullie dan geëvolueerd tot de acteurs die jullie nu zijn?

[Leen Dendievel]. Niet. Ik heb nog altijd dezelfde ethiek, dezelfde drive, dezelfde goesting en dezelfde discipline. Daar is niets aan veranderd. Alleen denk ik nu meer na, maar dat komt omdat ik me bewuster ben dat niet alle rollen op me afkomen, of als ik een casting heb gedaan, dat het niet altijd een kwestie is van, ‘Je moet je best doen en dan heb je die rol.’ Nee, andere factoren spelen mee. Maar als actrice ben ik niets veranderd.
[Kürt Rogiers] Wij hebben allebei een opleiding gehad. Neem nu Aaron Blommaert bijvoorbeeld, hij speelt mee in deze film, maar hij speelt ook mijn zoon in “Familie.” Hij is 18, heeft geen opleiding als acteur, maar hij is een natuurtalent, en als je dat bent, kun je in dit vak heel ver geraken. Maar doorgaans—los van Aaron dan—lijkt het me toch interessant voor jonge acteurs om op één of andere manier een opleiding te zoeken. Als je tussen talentvolle jongeren staat en ze weten niet wie Shakespeare is, dat is jammer. Want het helpt je vroeg of laat. Dat is zoals een dokter die Latijn moet kennen, het helpt hem om een bepaalde link te kunnen leggen wanneer dat nodig is.
[Leen Dendievel] Dat is net als schrijvers die niet lezen; hoe kun je dan je eigen toon maken als je niet leest?
[Kürt Rogiers] Ik herinner me nog in mijn opleiding dat er een bepaalde scène was die je in verschillende emoties moest spelen. ‘Speel deze scène eens heel droevig, of speel deze scène eens heel verliefd.’ Dan moet je die variatie in toon kunnen maken. Ik kan me voorstellen dat het voor sommige van deze jonge mensen—sommigen zijn nog maar 16—wel moeilijk kan zijn als Jan of Lien ineens zou zeggen, ‘Doe het anders eens een stuk minder vrolijk.’ Natuurtalenten geraken er altijd, daar ben ik van overtuigd, maar het kan wel handig zijn als je wat fond hebt.

Kunnen jullie iets meer vertellen over de scène die jullie straks draaien?

[Kürt Rogiers] Ik doe een inleidend woordje om het personage van Leen aan te kondigen. Wij zijn dan wel aan het woord, maar de scène gaat vooral over de dochter.
[Leen Dendievel] Ik speel een moeder die komt spreken en het personage van mijn dochter is er niet mee gediend. De mensen verwachten niet dat ze een moeder heeft die succesvol blijkt te zijn.

“Bittersweet Sixteen “ zal verdeeld worden door Kinepolis Film Distribution (KFD) en wordt op 22 december 2021 in de bioscoop verwacht.

De film wordt geproduceerd door Max Rockatansky NV i.s.m. Zodiak Belgium, Kinepolis Film Distribution (KFD), Dutch FilmWorks (DFW), en met de steun van Screen Flanders en de tax shelter van de Federale Regering. Partners zijn Powerplus, Xior, Desirée, Trilec, Cardoen en JBC.

Antwerp International School, Antwerpen
6 augustus 2021