Robin Pront: “Concurrentie met anderen verlamt je, concurrentie met jezelf is altijd positief”

Voor scenarioschrijver en regisseur Robin Pront wordt “Zillion” zijn nieuwste langspeelfilm. Hij is vooral bekend van zijn debuutfilm “D’Ardennen” (2015), toen de Belgische inzending voor de Oscars in de categorie Beste Niet-Engelstalige Film, en tevens openingsfilm van Film Fest Gent in 2015, winnaar van de Ensor als beste film en een Magritte du Cinéma als beste Vlaamse film. Vorig jaar draaide Pront in Canada “The Silencing” met de Deense “Games of Thrones”-acteur Nikolaj Coster-Waldau, en nu neemt hij de succesvolle danstempel Zillion onder de loep, die van 1997 tot 2003 in het Antwerpse Zuid de discotheekhype bij uitstek was.

Robin Pront tijdens de persvoorstelling van “Zillion” in de Carré te Willebroek | Leo/Film Talk

De cast van de film werd op 27 februari tijdens de persvoorstelling in de Carré in Willebroek aangekondigd. Eerder was al bekend geworden dat Matteo Simoni de rol van Dennis Black Magic zou spelen, maar nu werden ook de andere hoofdacteurs aangekondigd: Jonas Vermeulen als Zillion-baas Frank Verstraeten, die zelf ook aanwezig was tijdens het persevent, en verder ook Geert Van Rampelberg, Barbara Sarafian en Charlotte Timmers.

Op 16 maart a.s. beginnen de opnamen, nog vóór de zomer zouden de eerste beelden beschikbaar zijn, en op 3 februari 2021 gaat “Zillion” in première.

Momenteel is er dus enkel het scenario, de film is er nog niet, behalve dan in het hoofd van Robin Pront. Tijdens de persvoorstelling werden hem enkele vragen gesteld, en volgde na afloop in de VIP-room van de Carré een korte one-on-one. Beide zijn hieronder in één vraaggesprek verwerkt.

Waarom een film over de Zillion?

Daarvoor moet ik teruggaan naar ‘Casino” [1995] van Martin Scorsese. Het is voor mij altijd een droom geweest om zulk een film te maken. Ik heb altijd de kranten gelezen, en vroeger stond er veel in over de Zillion. Dat is een verhaal dat me nooit heeft losgelaten. Het leek vaak onmogelijk om er een film over te maken omdat je rekening moest houden met zoveel belangrijke factoren. Maar ik woonde er op een bepaald moment bijna naast, en telkens ik naar de supermarkt ging, wandelde ik er bijna voorbij—het was als een soort van lokroep—dus ben ik er uiteindelijk toch maar voor gegaan.

Je bent redelijk jong, ben je ooit in de Zillion geweest?

Het gebouw heeft lang leeggestaan, ik heb er wel eens in rondgewandeld.

Je hebt het scenario met Kevin Meul geschreven, hoe ging dat in zijn werk?

We hebben enorm veel research gedaan en hebben met alle hoofdrolspelers gesproken. Dat was heel boeiend. Zo hebben we een fijne tijd gehad met onder andere Jean-Pierre Van Rossem, ook [toenmalig Antwerps burgemeester] Leona Detiège, en natuurlijk Frank Verstraeten. Hij was de interessantste, ik had zoveel over hem gelezen en had wel een beeld over wie hij was, maar om er dan naartoe te stappen en te zeggen, ‘Ik wil een film over uw leven maken,’ daar was ik een beetje bang voor na al wat ik over hem had gelezen. Maar hij was heel vriendelijk. We hebben toen veel spaghetti gegeten. En het was heel boeiend, en heel gemakkelijk. Ik stelde één vraag, en hij bleef enorm veel vertellen. Hij is een zeer complex man die me nog altijd mateloos blijft fascineren. En de samenwerking met Kevin verliep eveneens vlekkeloos. Hij is een workaholic, hij schreef ’s nachts en ik overdag, zo zit je er letterlijk vierentwintig uur in. We deden ook alle research samen; als je alleen de baan op moet om te praten met de mensen, dan wordt het een eenzaam bestaan, maar we vulden mekaar zeer goed aan. De feedback die we onder mekaar hadden, was ook heel belangrijk. Je hebt scenarioschrijvers die zich opsluiten en pas buitenkomen als het scenario af is, ik kan daar enkel maar respect voor hebben. Dat is het eenzame bestaan van een scenarioschrijver, dat zou ik nooit kunnen. Ik heb echt een klankbord nodig om alles te kunnen aftoetsen. Een scenario wordt beter naarmate je het herschrijft, maar je hebt daarom ook iemand nodig die meekijkt en die zijn eigen input heeft. Iemand die je test en uitdaagt, dat is enorm belangrijk.

Kevin Meul, co-scenarist van “Zillion,” bij de voorstelling van “My First Highway” tijdens het Film Fest Gent van 2016 | Leo/Film Talk

Er zijn regisseurs die zeggen dat het scenario het moeilijkste is aan een film.

Dat kan ik heel goed begrijpen. Het is als een boek schrijven, maar je moet er ook rekening mee houden dat elk woord dat je schrijft ook nog verfilmd moet worden, je moet dus heel economisch schrijven—geen zin teveel, want dat kost geld als je gaat filmen. Het heeft te maken met de economische realiteit van een film, en die is heel anders dan het schrijven van een boek omdat je alles praktisch moet kunnen realiseren. Het heeft allemaal te maken met het eenzaam bestaan van een scenarist.

Hoe maak je van al de verhalen die je hebt gehoord een scenario?

Ik heb al die elementen gebruikt en daar mijn eigen ding mee gedaan. Ik denk ook dat het heel belangrijk is om te weten dat het een fictiefilm is en geen documentaire.

Soms wordt gezegd dat de realiteit beter is dan fictie. Is dat een probleem voor de film, of hoe heb je dat aangepakt?

De realiteit is de realiteit, het is ook al lang geleden. Ik wil erin slagen om het gevoel dat ik ooit had, en al de problemen die Frank Verstraeten heeft gehad, maar ook al zijn verwezenlijkingen, dat we dat allemaal in beeld kunnen brengen. Ik hoop dat de mensen na het zien van de film in de bioscoop zin hebben om naar een discotheek te gaan.

De trailer van “D’Ardennen,” Robin Pronts debuutfilm

“D’Ardennen” was een enorme springplank voor je. Van bij het begin heb je voor jezelf de lat zeer hoog gelegd.

Ik ben supertrots op die film, en ik zal dat ook altijd blijven, maar nu is het op naar de volgende. “Zillion” is nog grootser van opzet, hij is nog ambitieuzer, en het moet altijd de bedoeling zijn om jezelf te overtreffen. Concurrentie met anderen verlamt je, concurrentie met jezelf is altijd positief. “D’Ardennen” was nature kleinschaliger, terwijl “Zillion” zo groots is qua opzet dat ik wel benieuwd ben naar het eindresultaat. Ik ga enorm trots zijn als ik de film tot een goed einde krijg.

Je hebt ook een grandioze cast bij elkaar gekregen.

Heel zeker, allemaal topacteurs die ik heel goed ken, en nu moest ik niet achter hen aangaan. Ze kwamen zelf naar mij, dat geeft me veel voldoening.

Dan is het niet moeilijk meer om acteurs te overtuigen om in jouw creatieve denkwereld te stappen? Want dat is wat acteurs uiteindelijk moeten doen, ze moeten zich aan hun regisseur overgeven.

Ik heb het al wel meegemaakt dat een acteur niet bereid is om met mijn visie mee te gaan. Dat is het verschrikkelijkste gevoel dat er is, want is voor niemand leuk. Het is heel belangrijk dat de acteurs je vertrouwen, hij moet er echt in geloven en dan gaan ze ook zelf dingen mee uitproberen. Die vertrouwensband is niet altijd gemakkelijk, ook omdat alle acteurs verschillend zijn, je kan ze niet in één vakje opdelen. Als regisseur wordt verondersteld dat je een zekere vorm van people management onder de knie hebt. Er is ook een verschil tussen mannen en vrouwen, je moet ze ook verschillend benaderen.

Bovenaan, Geert Van Rampelberg, Robin Pront. Onderaan, Charlotte Timmers, Frank Verstraeten, Jonas Vermeulen, Barbara Sarafian en Matteo Simoni | Leo/Film Talk

Hoe is je aanpak op de set? Hoe werk je met hen?

Ik ben iemand die heel oprecht en direct is. Als ik het niet goed vind, dan kan ik soms zeggen, ‘Nee, dat trekt op niets, we gaat het anders doen.’ Mensen moeten wel goed en stevig in hun schoenen staan om met mij te kunnen werken. Maar als regisseur wordt dat ook van mij verwacht: ik moet zelf óók stevig in m’n schoenen staan om een film te kunnen maken.

Tot slot, als men morgen tegen je zegt, ‘Je gaat drie weken op een onbewoond eiland doorbrengen, en je mag één film meenemen.’ Welke film wordt het dan?

Eén film? Goh… dan wordt het waarschijnlijk een YouTube-filmpje over hoe je een boot in mekaar kan knutselen [lacht].

Carré, Willebroek
27 februari 2020

FILMS

D’ARDENNEN (2015) DIR Robin Pront PROD Bart Van Langendonck SCR Robin Pront, Jeroen Perceval (toneelstuk van Jeroen Perceval) CAM Robrecht Heyvaert ED Alain Dessauvage MUS Hendrik Willemyns CAST Veerle Baetens, Jeroen Perceval, Jan Bijvoet, Sam Louwyck, Peter Van den Begin, Kevin Janssens, Viviane De Muynck

THE SILENCING (2020) DIR Robin Pront PROD Cybill Lui Eppich SCR Micah Ranum CAM Manuel Dacosse ED Alain Dessauvage MUS Brooke Blair, Will Blair CAST Nikolaj Coster-Waldau, Hero Fiennes Tiffin, Melanie Scrofano, Brielle Robillard, Kayla Dumont

ZILLION (2021) REG Robin Pront SCR Robin Pront, Kevin Meul CAM Robrecht Heyvaert CAST Jonas Vermeulen, Charlotte Timmers, Matteo Simoni, Barbara Sarafian, Frank Vercruyssen, Dirk Roofthooft, Geert Van Rampelberg