“Watch Jan Decleir’s performance. He never goes for the easy effect, never pushes too hard, is a rock-solid occupant of his character. Everything he has to say is embodied, not expressed. Talks are under way for a Hollywood remake. […] But this performance will not be easily equaled. Gene Hackman, maybe. Morgan Freeman. Robert Mitchum, if he were alive. Decleir is the real thing.” Dat zijn de woorden van de vermaarde Amerikaanse filmcriticus Roger Ebert in zijn filmbespreking van “De Zaak Alzheimer” (2003) van september 2005.

In slechts enkele zinnen verwoordt de man de essentie van Jan Decleir. De 73-jarige acteur is een statussymbool van de acteurswereld uit de Lage Landen en ver daarbuiten. Zijn filmdebuut dateert uit 1971 toen hij naast Willeke van Ammelrooy speelde in “Mira” van Oscarwinnaar Fons Rademakers en sindsdien heeft hij theater, televisie en film vlekkeloos en stijlvol gedomineerd en ingepalmd.

Redenen in overvloed voor het Filmfestival Oostende om de man te huldigen met een Lifetime Achievement Award. Regisseur Stijn Coninx, waarmee Decleir o.m. “Daens” (1992) en “Niet Schieten” (2018) maakte, sprak op de zeedijk tijdens een warme speech zijn bewondering uit voor de acteur die na afloop zijn eigen ster kon onthullen.

Het is Jan Decleir allemaal wat vreemd, die aandacht. Foto’s, TV-interviews, selfies, handtekeningen… het is niet echt aan hem besteed. Geef hem een rol waar hij zich op kan storten, en je krijgt een vertolking van wereldklasse. Om zijn talent op zulk een positieve manier keer op keer aan de buitenwereld te tonen, was dit eerbetoon op de zeedijk, gevolgd door de overhandiging van de onderscheiding door Lynn Van Royen in Kinepolis Oostende, een bijzonder moment voor alle genodigden. Voor Jan Decleir, een man van weinig woorden, was het allicht ook een moment om te koesteren.

Filmfestival Oostende
8 september 2019