De Vlaamse acteur Stef Aerts (geb. 1987) is een creatieve duizendpoot die in de eerste plaats actief is als theaterman. In 2008 stond hij samen met o.m. Matteo Simoni, Bart Hollanders en Marie Vinck aan de wieg van het theatergezelschap FC Bergman. De website van het gezelschap meldt dat ze op korte tijd ‘een heel eigen theatertaal ontwikkelden, die buiten anarchistisch en licht chaotisch, vooral extreem beeldend en poëtisch is. In hun voorstellingen staat vaak de spartelende, immer trachtende mens centraal.’

Naast al zijn theaterwerk vertoeft hij met tussenpozen ook op de filmset en speelde hij hoofdrollen in films als “Adem” (2010), “Smoorverliefd” (2010), “Welp” (2014) en “Belgica” (2016). Bij het brede publiek maakte hij furore als Wesley Biets, één van de callboys in de gelijknamige TV-serie uit 2016 (seizoen 1) en 2019 (seizoen 2). Het is dan ook een verademing dat deze rasacteur opnieuw schittert in een nieuwe film.

Dat doet hij nu in het oorlogsdrama “WIL” van Tim Mielants. Hij speelt het personage van Wilfried Wils, of kortweg Wil. Wil en Lode (rol voor Matteo Simoni) zijn twee jonge hulpagenten in het bezette Antwerpen in 1942. Ze worden gedwongen mee te werken aan de klopjacht op joden in de stad, maar tegelijk steunen ze ook het verzet. Ondertussen valt Wil ook voor de charmes van Lode’s zus, Yvette (gespeeld door Annelore Crollet). De film vertelt hoe ze zichzelf, hun dierbaren en de joden proberen te redden uit de klauwen van de bezetter.

“WIL” (2023, trailer)

Het personage van Wil is een stevige brok voor karakteracteur Stef Aerts, maar het is geen verrassing dat hij met zijn talent bij elk beeld, elke frame en elke scène de kijker weet te verbazen en de film naar een hoger niveau tilt. In onderstaand gesprek licht hij zijn rol en zijn métier als acteur verder toe.

Wat heeft je aangesproken om het personage van Wil te spelen?

Verschillende dingen, maar in de eerste plaats ben ik een enorme geschiedenisfanaat. Het feit dat het boek, het scenario en de film een uitdieping zijn van Antwerpen, de stad waar ik woon, dat maakte het fantastisch om met dat materiaal te mogen werken en me daarin te kunnen inleven. Daarnaast houd ik heel erg van personages die niet zwart of wit zijn, maar nogal ambigu, zelfs misschien moreel dubieus, omdat ik denk dat de mens per definitie zo is. Het biedt je een genuanceerde manier om over de mens te denken als een per definitie opportunistisch wezen dat zoekt naar ruimte en zo de moed heeft om altruïstisch te kunnen zijn. Het personage is een ietwat schimmig figuur, en dat vond ik zeer boeiend.

Je hebt in “WIL” bij momenten heel weinig dialoog. Vertel je graag een verhaal met je expressie, je blik, je body language?

Ja, zeker wel. Ik ben niet het type acteur dat per se op veel tekst wacht; ik zeg wel graag mijn dialogen, maar voor mij is dat geen vereiste voor een mooie rol. Ik zou het even boeiend vinden om een film lang nauwelijks iets te zeggen. Misschien heeft het te maken met het theater dat ik zelf maak en waar het vaak zonder tekst is. Ik maak voorstellingen waar ikzelf ook in speel, en dat is dikwijls zonder tekst. Misschien ligt het daarom in mijn natuur om niet al teveel te zeggen. Maar in een film bepaal je dat niet zelf: je hebt het scenario, en ik was blij om de dingen te zeggen die ertoe doen en dat ik verder niet al teveel moest zeggen.

Isabella Rossellini heeft eens gezegd dat ze meestal bij de derde take op haar best is. Hoe werkt dat bij jou? Heb je soms een inloopmoment nodig?

Ik denk vaak dat m’n eerste take de beste is, of ook de tweede, omdat ik dan het parcours al eens heb kunnen verkennen en ook omdat ik na de eerste keer sowieso niet tevreden ben. Indien er dan meerdere takes volgen, denk ik dat ik iets teveel ruimte krijg om na te denken en om mezelf te bekritiseren. Dus de eerste twee takes zijn erg belangrijk voor mij, of—en dat is bij “WIL” ook een paar keer gebeurd—we draaiden soms zoveel takes dat je naar een dieper onderliggend niveau gaat waar je niet meer gaat nadenken en je op een soort van desoriëntatie en verwarring begint te spelen. Dat is ook heel leuk, maar daar is niet altijd de tijd en dus ook niet het geld voor. Maar Tim heeft dat hier toch een paar keer gedaan. Ik herinner me nog een bepaald shot dat we ongeveer dertig keer opnieuw hebben gedaan—uiteindelijk is daar enkel het binnenkomen van gebruikt—maar na een tijd was ik zó het noorden kwijt dat het wel iets interessants opleverde, en dat vond ik ook de moeite. Dus voor mij, heel snel resultaat of heel uitgesteld resultaat. Dat is beter dan iets tussenin. Zo denk ik er nu toch over.

Je bent goed ingespeeld op Matteo Simoni. Maakt dat het voor je gemakkelijker of misschien net niet omdat het een totaal ander project is?

Voor mij maakt dat niet zoveel uit. Bij Matteo is er inderdaad een zekere vertrouwdheid, maar wij spelen altijd in andere hoedanigheden, het zijn andere rollen, waardoor de dynamiek tussen onze personages elke keer anders is. Onze basishebbelijkheden en zwaktes kennen we van mekaar waardoor er een groot vertrouwen en evidentie is, maar het spelen met iemand die je niet kent, is ook enorm spannend en heel fris, en levert dan weer iets helemaal anders op. Daar komt dan veel uit onverwachte hoek.

Zijn er scènes in de film waar je gemakkelijk op je routine kan terugvallen?

Ik heb voor de camera niet zoveel routine omdat ik niet zoveel film. Ook niet heel weinig, maar nu met “WIL” was het vijf jaar geleden dat ik nog voor een camera had gestaan. Daardoor ga ik niet zo snel in routines vervallen, denk ik. Er is ook niet echt een regel; sommige scènes komen vanzelf, andere zijn dan weer moeilijker, en vaak komt het ook omdat je je er anders op had ingesteld. Hoewel je er met de regisseur vooraf over gepraat hebt, kan hij misschien toch iets anders voor ogen hebben dan je had gedacht en dan moet je dat bijstellen. Het is belangrijk om zo flexibel mogelijk te blijven op een filmset, ook al ben je goed voorbereid en wil je altijd goed voorbereid zijn. Dat is niet altijd even gemakkelijk, maar wel noodzakelijk. In theater weet ik wat er gaat gebeuren, elke avond opnieuw, maar zelfs daar is het ook noodzakelijk om flexibel te blijven en vooral te zoeken naar ontregelende factoren. Geen enkele avond is dezelfde. Het parcours blijft min of meer identiek, maar om het fris te houden, is het belangrijk om jezelf nooit te herhalen. Een punt dat je gisteren hebt gehaald, valt bijna onmogelijk op dezelfde manier terug te halen op de avond daarna. Voor film geldt dat ook; je moet jezelf zoveel mogelijk uitdagen en zo weinig mogelijk weten.

En dat uitdagen, dat klopt heel zeker. In je filmrollen zitten weinig raakpunten. Je opent elke keer een nieuwe deur.

Het materiaal is altijd heel verschillend. Dat is fantastisch, hé. Maar tegelijkertijd heb ik niet het gevoel dat ik me als acteur van zo’n extreem ander gereedschap bedien. Ik speel altijd via mezelf en via wie ik ben, maar het feit dat de aard van het materiaal altijd zo anders is, dat maakt meer het grote verschil dan ikzelf.

Maar toch, er zijn enkele scènes in “WIL,” of close-ups van je, die me deden denken aan een jonge Daniel Day-Lewis.

[Lacht]. Hij is de grootste acteur van zijn generatie. Ik ga dat compliment heel stil en met heel veel dankbaarheid in ontvangst nemen. Maar als acteur heb je in de eerste plaats altijd een heel goeie regisseur nodig, zoals Tim.

Antwerpen
31 augustus 2023

FILMS

TBS (2008) DIR Pieter Kuijpers PROD Pieter Kuijpers, André Teelen, Sander van Meurs SCR Pieter Kuijpers, Paul Jan Nelissen CAM Bert Pot ED Annelien van Wijnbergen MUS Dean Landon, Het Paleis van Boem CAST Theo Maassen, Lisa Smit, Bob Schwarze, Ria Marks, Karst Woudstra, Flip Filz, Romana Vrede, Pieter Embrechts, Joren Seldeslachts, Stef Aerts (Opgeschoten jongen)

ADEM (2010) DIR Hans Van Nuffel PROD Jean-Claude Van Rijckegem, Dries Phlypo SCR Hans Van Nuffel, Jean-Claude Van Rijckegem CAM Ruben Impens ED Alain Dessauvage MUS Spinvis CAST Stef Aerts (Tom), Wouter Hendrickx, Marie Vinck, Anemone Valcke, Rik Verheye, Gijs Scholten van Aschat, Maarten Mertens, Ina Geerts, Kris Cuppens, Bart Hollanders

SMOORVERLIEFD (2010) DIR Hilde Van Mieghem PROD Frank Van Passel, Bert Hamelinck SCR Hilde Van Mieghem, Bert Scholiers ED Philippe Ravoet MUS Melcher Meirmans, Chrisnanne Wiegel, Merlijn Snitker CAST Jan Decleir, Koen De Bouw, Wine Dierickx, Kevin Janssens, Veerle Dobbelaere, Koen De Graeve, Marie Vinck, Huub Stapel, Stef Aerts (Fre), Pierre Bokma, Marc Van Eeghem, Mathijs Scheepers, Peter De Graef

GROENTEN UIT BALEN (2011) REG Frank Van Mechelen PROD Corinne Appelmans SCR Guido van Meir, Walter Van Den Broeck CAM Lou Berghmans ED Frank Van Mechelen, Pieter Smet MUS Koen Brandt CAST Stany Crets, Tiny Bertels, Michel van Dousselaere, Evelien Bosmans, Clara Cleymans, Herwig Ilegems, Bart Hollanders, Veerle Dobbelaere, Koen De Bouw, Lucas Van den Eynde, Axel Daeseleire, Tom Dewispelaere, Mathijs Scheepers, Stef Aerts (Arnout), Carl Berteele, Natalia Druyts, Warre Borgmans, Ben Segers, Matteo Simoni, Walter Van Den Broeck, Guido Van Meir, Rik Verheye

WELP (2014) DIR Jonas Govaerts PROD Peter De Maegd SCR Jonas Govaerts, Roel Mondelaers CAM Nicolas Karakatsanis ED Maarten Janssens MUS Steve Moore CAST Stef Aerts (Peter), Evelien Bosmans, Titus De Voogdt, Maurice Luijten, Thomas De Smet, Gill Eeckelaert, Jan Hammenecker

BELGICA (2016) DIR Felix Van Groeningen PROD Dirk Impens SCR Felix Van Groeningen, Arne Sierens CAM Ruben Impens ED Nico Leunen MUS Soulwax CAST Stef Aerts (Jo), Tom Vermeir, Stefaan De Winter, Dominique Van Malder, Ben Benaouisse, Boris Van Severen, Charlotte Vandermeersch, Sam Louwyck, Johan Heldenbergh, Titus De Voogdt

WIL (2023) DIR Tim Mielants PROD Jan Segers, Bo De Group, Hans Everaert, Guy Goedgezelschap, Tomas Leyers SCR Tim Mielants, Carl Joos CAM Robrecht Heyvaert ED Bert Jacobs CAST Stef Aerts (Wilfried Wils), Matteo Simoni, Annelore Crollet, Jan Decleir, Gene Bervoets, Koen De Bouw, Kevin Janssens, Els Dottermans, Dirk Roofthooft, Jan Bijvoet, Dimitrij Schaad, Karina Smulders, Pierre Bokma, Marc Lauwrys, Ariane Van Vliet

TV-REEKSEN

RUPEL (2004-2019), 3 afleveringen
DE KAVIJAKS (2006), 2 afleveringen
WITSE (2006-2010), 2 afleveringen
SARA (2008), 1 aflevering
VERMIST (2008), 1 aflevering
LOUISLOUISE (2009), 1 aflevering
DE RODENBURGS (2009-2010), 13 afleveringen
KIEKENS (2012), 1 aflevering
ZONE STAD (2012), 1 aflevering
CODE 37 (2012), 1 aflevering
IN VLAAMSE VELDEN (2014), 3 afleveringen
CORDON (2014), 4 afleveringen
CALLBOYS (2016-2019), 12 afleveringen
DE BENDE VAN JAN DE LICHTE (2018-2020), 10 afleveringen

SHORTS

MARIE (2010)
FRONTMAN (2011)
MEN OF THE FINAL HOUR (2015)